Przejdź do treści

Centrum Kształcenia Zawodowego i Ustawicznego w Mrągowie

Wiktor Thommée

czwartek,

Wiktor Thommée

138 lat temu urodził się generał brygady Wojska Polskiego, uczestnik dwóch wojen światowych, dowódca obrony Modlina podczas kampanii wrześniowej.

Wiktor Thommée urodził się 30 grudnia 1881 roku w Święcianach na Litwie. Pochodził z rodziny pochodzenia francuskiego. W 1900 roku ukończył szkołę realną w Petersburgu. Cztery lata później ukończył szkołę oficerską w Petersburgu i został wcielony do rosyjskiego 124. Pułku Piechoty w Woroneżu. Jako podporucznik brał udział w wojnie rosyjsko-japońskiej 1904–1905. Studiował w Wyższym Instytucie Handlowym w Charkowie, ukończył pięć semestrów. W latach 1912–1914 kształcił się w Wojskowej Akademii Sztabu Generalnego w Petersburgu. Po wybuchu pierwszej wojny światowej walczył w szeregach 276. Pułku Piechoty. W carskiej armii dosłużył się stopnia podpułkownika.

W 1918 roku został oficerem sztabu Wojska Polskiego na Wschodzie. Po powrocie do kraju służył jako szef sztabu 10. Dywizji Piechoty. Brał udział w walkach z Ukraińcami. Później był oficerem sztabowym. 26 czerwca 1920 roku objął dowództwo 28. Pułku Strzelców Kaniowskich, z którym brał udział w walkach z bolszewikami o Radzymin. W okresie dwudziestolecia międzywojennego był zawodowym oficerem. 31 marca 1924 roku otrzymał awans do stopnia generała brygady. W 1939 roku dowodził Okręgiem Korpusu nr IV w Łodzi.

Po wybuchu drugiej wojny światowej dowodził Grupą Operacyjną „Piotrków” w składzie Armii „Łódź”. Zadaniem Armii „Łódź” była obrona terenów pomiędzy strefą operowania Armii „Poznań” i Armii „Kraków”. Długość podległego jej odcinka umiejscowionego wynosiła 120 kilometrów. Grupa operacyjna „Piotrków” operowała na styku Armii „Łódź” i Armii „Kraków”.1 września 1939 roku wojny wchodząca w jej skład Wołyńska Brygada Kawalerii stoczyła bitwę pod Mokrą, gdzie przez cały dzień skutecznie powstrzymywała ataki niemieckiej dywizji pancernej. W kolejnych dniach września 1939 roku silne niemieckie uderzenia zepchnęły żołnierzy Armii „Łódź” w głąb kraju. 8 września dowódca armii generał Juliusz Rómmel na rozkaz Naczelnego Wodza udał się do Warszawy, a jego stanowisko objął generał Wiktor Thommée. Jednym z jego pierwszych rozkazów było zarządzenie koncentracji podległych mu oddziałów w rejonie Woli Cyrusowej, wsi położonej w odległości kilkunastu kilometrów północny wschód od Łodzi.

Rano 8 września przez zatłoczone drogi do miejsca koncentracji jako pierwsi dotarli żołnierze Wołyńskiej Brygady Kawalerii. Chwilę potem pojawiły się oddziały 2. Dywizji Piechoty. W pobliżu były już niemieckie oddziały i zmierzona koncentracja była niemożliwa. Niemiecki plan zakładał okrążenie Armii „Łódź” siłami trzech dywizji. Około godziny 9:00 jednostki niemieckiej 10. Dywizji Piechoty nawiązały kontakt ogniowy z polskimi kawalerzystami. Żołnierze Wehrmachtu ponieśli znaczące straty, jednak zdołali pokonać kilka kilometrów. Podczas kolejnych niemieckich ataków wspieranych ogniem artylerii Polacy zdołali utrzymać swoje stanowiska. Około godziny 15:00 do walki dołączyło wrogie lotnictwo i sytuacja stała się krytyczna. Dowódca Wołyńskiej Brygady Kawalerii zorganizował kontratak, jednak przyniósł on efektu. Polacy zaczęli odwrót.

Próba przebicia się resztek Armii „Łódź” zakończyła się niepowodzeniem. Generał Thommée podjął decyzję o skierowaniu swoich żołnierzy do Twierdzy Modlin. Oddziały Armii „Łódź” zaczęły przybywać do Modlina 13 września. Generał Wiktor Thommée objął dowodzenie Obozem Warownym „Modlin”. Przeważające wojska niemieckie prowadziły liczne ataki na twierdzę wsparte silną artylerią i działaniami lotnictwa, jednak bez większych sukcesów. Na 29 września Niemcy zaplanowali szturm generalny, który nie doszedł do skutku z powodu zawartego dzień wcześniej zawieszenia broni. Polakom brakowało amunicji, środków opatrunkowych, żywności i wody. Po utracie Warszawy dalsza obrona nie miała sensu, żołnierze generała Thommée nie mogli liczyć na pomoc z zewnątrz. 29 września Polacy podpisali kapitulację.

Mimo honorowych warunków kapitulacji Modlina, 7 listopada 1939 roku generał Thommée został aresztowany przez Nimców. Do końca wojny przebywał w obozach jenieckich. 27 września 1944 roku podczas omyłkowego bombardowania Oflag VI B Dössel przez bombowce brytyjskie został ranny. Po wyzwoleniu zameldował się w Londynie. Służył w Polskich Siłach Zbrojnych. W 1947 roku wrócił do kraju. Po zgłoszeniu się do wojska natychmiastowo został przeniesiony w stan spoczynku, jednak nie otrzymał emerytury. Żył w trudnych warunkach materialnych, pracował fizycznie. Dopiero w 1956 roku otrzymał emeryturę wojskową. Zmarł 13 listopada 1962 roku w Warszawie.

Artykuł: Teoria emocji kolorów

Teoria emocji kolorów

Artykuł: DRAM Speculative Leadoff

DRAM Speculative Leadoff

Artykuł: Burst Mode DMA

Burst Mode DMA

Artykuł: Tryby DMA

Tryby DMA

Artykuł: DMA w kontekście historycznym

DMA w kontekście historycznym

Nasze technikum

Technik informatyk

Szkoły dla dorosłych

Nasza szkoła

Pełna oferta edukacyjna

Oferta szkoły