piątek,
VESA BIOS Extension
Latem 1989 roku najwięksi producenci kart graficznych i monitorów powołali organizację VESA (Video Electronics Standards Association). Celem VESA jest opracowywanie i ujednolicanie standardów technicznych dla grafiki komputerowej. Istnienie standardów ułatwia producentom projektowanie urządzeń kompatybilnych ze sobą. Na przykład monitor z firmy X bezproblemowo działa z kartą grafiki wyprodukowaną przez firmę Y tylko dlatego, że obie firmy stosowały te same standardy.
Standard VESA BIOS Extension (VBE) opracowano z uwagi na dużą różnorodność sposobów dostępu do dodatkowych możliwości kart graficznych stosowaną przez producentów. VBE unormował interfejs programistyczny dla kart SVGA. Karty graficzne SVGA (Super Video Graphics Array) były klonami VGA i z czasem wniosły szereg usprawnień, np. nowe tryby tekstowe i graficzne, większa rozdzielczość i liczba dostępnych kolorów. Ówcześnie dominującym systemem operacyjnym był DOS, który nie wspierał pracy w trybach graficznych. Programiści musieli samodzielnie zmagać się z obsługą kart SVGA. Niestety każdy producent udostępniał nowe możliwości kart w odmienny, typowy tylko dla siebie sposób.
W 1989 roku organizacja VESA zaproponowała rozszerzenie BIOS-u kart graficznych nazwane jako VESA BIOS Extension. Standard ten miał zapewnić wspólny dla wszystkich kart zestaw funkcji obsługi rozszerzeń producentów. Pierwsza wersja standardu VBE m.in. obejmowała:
- odczyt informacji o typie karty graficznej,
- odczyt charakterystycznych danych podanego trybu graficznego (rozdzielczość, głębia kolorów, adresy pamięci video, organizacja pamięci),
- ustawienie żądanego trybu graficznego,
- odczytanie bieżącego trybu graficznego,
- zapisanie stanu karty,
- odtworzenie stanu karty,
- ustawienie/odczyt bieżącego banku pamięci.
Niedługo po opublikowaniu VBE 1.0 pojawiły się doprecyzowane i usprawnione wersje oznaczone numerami 1.1 i 1.2. W 1994 roku opracowano drugą wersję VESA BIOS Extension. Najważniejszymi zmianami było uwzględnienie 32-bitowego interfejsu do niektórych funkcji VBE oraz usprawnienie obsługi programów pracujących w trybie chronionym. Trzecią i ostatnią wersją standardu jest VBE 3.0 opublikowana 16 września 1998 roku.
