poniedziałek,
Polska Eskadra Balonowa
20 grudnia 1940 roku Polska Eskadra Balonowa (Polish Balloon Flight) osiągnęła gotowość bojową.
Formowanie jednostki rozpoczęło się w połowie września 1940 roku, organizacyjnie polska formacja podlegała dowództwu brytyjskiego 945. Dywizjonu Balonowego z Glasgow. Równocześnie z formowaniem jednostki przeszkolono polskich żołnierzy do zadań związanych z obsługą balonów zaporowych. Obsada Eskadry rekrutowała się przede wszystkim z byłych żołnierzy polskich batalionów balonowych z Legionowa i Torunia.
20 grudnia 1940 roku jednostka osiągnęła gotowość bojową, a jej żołnierze obsadzili w Glasgow posterunki broniące miasta i portu przed niemieckimi nalotami. Polacy stacjonowali w Glasgow do 21 lipca 1942 roku, tego dnia Polska Eskadra Balonowa weszła w skład 929. Dywizjonu Balonowego i otrzymała nowe zadania w rejonie zatoki Firth of Forth. Część żołnierzy pływała na statkach jako ochrona konwojów przybrzeżnych.
Jeden z balonów Polskiej Eskadry Balonowej został przystosowany do szkolenia skoczków spadochronowych. Otrzymał on imię Dumbo. Korzystali z niego żołnierze Polskiej Brygady Spadochronowej.
Od połowy 1944 roku żołnierze Eskadry w okolicach Londynu zwalczali nową niemiecką broń – pociski V-1. Pod koniec tego roku nastąpiła kolejna przeprowadzka, tym razem do 15. Ośrodka Balonowego w Newcastle. Eskadra została przemianowana na Polską Jednostkę Balonową (Polish Balloon Unit). Od końca roku 1945 jednostka stacjonowała w Cardington, gdzie została rozwiązana w 1946 roku.