Przejdź do treści

Centrum Kształcenia Zawodowego i Ustawicznego w Mrągowie

Operacja „Adolphus”

wtorek,

Operacja „Adolphus”

W nocy z 15 na 16 lutego 1941 roku podczas operacji lotniczej „Adolphus” do okupowanej Polski przybyła pierwsza ekipa cichociemnych, byli to rotmistrz Józef Zabielski „Żbik” oraz major Stanisław Krzymowski „Kostka”, a towarzyszył im kurier Delegatury Rządu na Kraj bombardier Czesław Raczkowski „Włodek”. Skoczkowie odlecieli z lotniska w Newmarket na pokładzie samolotu Armstrong Whitworth Whitley Z-6473 z brytyjskiej 419. Eskadry do Zadań Specjalnych. Trasa lotu biegła nad Holandią i Niemcami. Nad Düsseldorfem samolot niecelnie ostrzelała artyleria przeciwlotnicza.

Skoczkowie spadochronowi z pierwszej ekipy cichociemnych mieli wylądować w okolicach Włoszczowy, jednak na skutek pomyłki w nawigacji znaleźli się pod Dębowcem na północny wschód od Cieszyna, na terenach włączonych do Rzeszy. Nieoczekiwane miejsce lądowania przyczyniło się do utraty czterech zasobników z wyposażeniem. Podczas lądowania Stanisław Krzymowski doznał kontuzji, miał uszkodzony staw skokowy. Spadochroniarze rozdzielili się, na granicy z Generalną Gubernią został zatrzymany Czesław Raczkowski. Zdołał on przekonać Niemców, że jest przemytnikiem i trafił na kilka miesięcy do więzienia w Wadowicach. Krzymowski oraz Zabielski dotarli do Warszawy bez większych problemów.

Józef Zabielski (1902–1981)

Pochodził spod Mariampola. W czasach szkolnych działał w Polskiej Organizacji Wojskowej oraz w harcerstwie. Latem 1920 roku ochotniczo wstąpił do wojska, walczył z bolszewikami w szeregach 50. Pułku Piechoty Strzelców Kresowych. W 1921 roku wziął udział w III Powstaniu Śląskim. W latach dwudziestych ubiegłego wieku zawodowo służył w wojsku. Ukończył Oficerską Szkołę Kawalerii w Grudziądzu, a następnie dowodził plutonem w 7. Pułku Ułanów Lubelskich. W 1930 roku przeszedł do Policji Państwowej. Podczas kampanii wrześniowej służył nadal w policji.

Zdołał przedostać się do Francji, gdzie dołączył do polskich oddziałów i otrzymał przydział do 10. Brygady Kawalerii Pancernej na stanowisko dowódcy plutonu w 24. Pułku Ułanów. Odbył kurs broni pancernej w Centrum Wyszkolenia Broni Pancernej w Serignon. Walczył w kampanii francuskiej. Po ewakuacji do Wielkiej Brytanii ponownie trafił do 24. Pułku Ułanów, jednak wkrótce zgłosił się do służby w kraju. Podczas lądowania w okupowanej Polsce odniósł kontuzję, jednak zdołał się przedostać do Nowego Targu, gdzie doszedł do siebie. Został kierownikiem referatu lotnictwa Wydziału Lotnictwa Oddziału III Operacyjnego Okręgu Radom-Kielce Armii Krajowej. Po aresztowaniu jego rodziny odwołano go z funkcji. W 1942 roku jako emisariusz trafił z powrotem do Wielkiej Brytanii. Był instruktorem na kursach cichociemnych. Do końca życia mieszkał na emigracji.

Stanisław Krzymowski (1899–1969)

Urodził się w Wąwolnicy niedaleko Lublina. Jako uczeń gimnazjum wstąpił do Legionów Polskich, w ich szeregach brał udział w pierwszej wojnie światowej. Po odzyskaniu niepodległości przez Polskę służył w 7. Pułku Ułanów Lubelskich. Za zasługi w wojnie polsko-bolszewickiej trzykrotnie otrzymał Krzyż Walecznych. W okresie dwudziestolecia międzywojennego był zawodowym oficerem. Po ukończeniu szkoły pilotów w Bydgoszczy w 1927 roku trafił do lotnictwa. W 1939 roku już jako kapitan został pilotem 3. Pułku Lotniczego w Poznaniu. Podczas kampanii wrześniowej służył w eskadrze zapasowej macierzystej jednostki. Po agresji ZSRR na Polskę opuścił kraj i przez Węgry udał się do Francji. W czerwcu 1940 roku został ewakuowany do Wielkiej Brytanii, gdzie oddelegowano go do Centrum Wyszkolenia Lotnictwa w Blackpool. Jeszcze w 1940 roku zgłosił się do służby w kraju. 13 grudnia 1940 w Londynie złożył przysięgę na rotę Związku Walki Zbrojnej.

Po lądowaniu w okupowanej Polsce i standardowej aklimatyzacji do życia w warunkach okupacji otrzymał przydział do Okręgu Radom-Kielce AK, gdzie kierował referatem lotnictwa Wydziału Lotnictwa Oddziału III Operacyjnego. W czerwcu 1944 roku wszczęto wobec niego dochodzenie w sprawie samowolnie podejmowanych akcji zbrojnych przeciw okupantowi. Wojskowy Sąd Specjalny stwierdził, że Krzymowski nie czerpał osobistych korzyści z tej działalności i nie wydał wyroku skazującego. Po wyjaśnieniu sprawy ponownie służył w referacie lotnictwa. Po rozwiązaniu Armii Krajowej pozostał w konspiracji. W kwietniu 1945 roku został aresztowany przez NKWD i skazany na siedem lat więzienia. Wyrok został zmniejszony na mocy amnestii, a w grudniu 1945 zawieszony na dwa lata. Ponownie aresztowany w styczniu 1946 roku został osadzony w więzieniu w Kielcach, skąd udało mu się zbiec. Uciekł do Wielkiej Brytanii, a następnie wyemigrował do Kanady. Zmarł 7 sierpnia 1969 roku w Montrealu.

Artykuł: Teoria emocji kolorów

Teoria emocji kolorów

Artykuł: DRAM Speculative Leadoff

DRAM Speculative Leadoff

Artykuł: Burst Mode DMA

Burst Mode DMA

Artykuł: Tryby DMA

Tryby DMA

Artykuł: DMA w kontekście historycznym

DMA w kontekście historycznym

Nasze technikum

Technik informatyk

Szkoły dla dorosłych

Nasza szkoła

Pełna oferta edukacyjna

Oferta szkoły