Przejdź do treści

Centrum Kształcenia Zawodowego i Ustawicznego w Mrągowie

Operacja lotnicza „Wall”

wtorek,

Operacja lotnicza „Wall”

W nocy z 17 na 18 lutego 1943 roku w ramach operacji lotniczej „Wall” do okupowanej Polski przerzucono kolejną ekipę cichociemnych. Byli to podporucznik Antoni Iglewski „Ponar”, podporucznik Tadeusz Jaworski „Gont”, podporucznik Władysław Wiśniewski „Wróbel” oraz podporucznik Antoni Żychiewicz „Przerwa”. Skoczków przyjęła placówka odbiorcza „Lis” kilkanaście kilometrów od Mińska Mazowieckiego. Cichociemni przylecieli na pokładzie samolotu Halifax DT-725 „J” ze 138. Dywizjonu RAF, który wystartował z lotniska RAF Tempsford położonego 75 kilometrów na północ od centrum Londynu. Dowódcą załogi samolotu był kapitan nawigator Mieczysław Kuźnicki.

Antoni Iglewski (1809–1979)

Urodził się w Radziejowie na Kujawach. Jako siedemnastolatek wstąpił do Polskiej Organizacji Wojskowej. Jesienią 1918 roku wstąpił do Wojska Polskiego. Wziął udział w powstaniu wielkopolskim, a następnie w walkach z bolszewikami. Po wojnie polsko-bolszewickiej pozostał w wojsku. W 1933 roku w stopniu sierżanta przeszedł do cywila. W 1939 roku został przeszkolony w zakresie dywersji pozafrontowej w Oddziale II Sztabu Głównego. Według planów dowództwa miał prowadzić działania dywersyjne w Prusach Wschodnich, jednak w sierpniu otrzymał przydział do grupy generała Wacława Przeździeckiego. Po agresji ZSRR na Polskę walczył w obronie Grodna. Po klęsce wrześniowej włączył się w działalność konspiracyjną, był zastępcą komendanta Okręgu Białostockiego Służby Zwycięstwu Polski.

W 1940 roku podczas inspekcji na Wileńszczyźnie został aresztowany przez NKWD. Trafił na moskiewską Łubiankę i po śledztwie otrzymał wyrok śmierci. Dwa miesiące później zawarto układ Sikorski-Matejski i został zwolniony. Oddelegowano go do Wielkiej Brytanii. Po przerzucie do okupowanej Polski otrzymał przydział do komendy Okręgu Armii Krajowej Kraków. Zajmował się organizowaniem oddziałów i szkoleniem żołnierzy. W 1944 roku skierowano go do oddziałów partyzanckich w okolicach Miechowa. Latem brał udział w walkach o utrzymanie opanowanych przez partyzantów terenów tzw. Republiki Pińczowskiej. W połowie sierpnia objął dowództwo samodzielnego partyzanckiego baonu szturmowego „Suszarnia”.

Po wkroczeniu Armii Czerwonej działał w strukturach organizacji NIE, Delegaturze Sił Zbrojnych na Kraj i Zrzeszeniu „Wolność i Niezawisłość”. Jesienią 1945 ujawnił się i wyjechał na Wybrzeże. Później przeniósł się do Wrocławia, gdzie w 1947 roku został zatrzymany przez komunistyczne służby. Był więziony do 1956 roku.

Tadeusz Jaworski (1914–1945)

Pochodził z Wielkopolski. Studiował prawo na Uniwersytecie Poznańskim. Naukę przerwał wybuch drugiej wojny światowej. Podczas kampanii wrześniowej służył w szeregach 17. Dywizji Piechoty. Po zakończeniu działań wojennych wrócił w rodzinne strony, jednak szybko ruszył w drogę do Francji. Otrzymał przydział do 3. Dywizji Piechoty. W czerwcu 1940 roku został ewakuowany do Wielkiej Brytanii. Trafił do 10. Brygady Kawalerii Pancernej.

Po wylądowaniu w kraju został oficerem Kedywu Okręgu AK Lwów. Dowodził ośrodkiem dywersyjnym „Zachód”. Brał udział w wielu akcjach bojowych. Zajmował się także prowadzeniem szkoleń dla żołnierzy. 14 września 1943 roku został aresztowany przez funkcjonariuszy niemieckiej policji kryminalnej Kripo. Osadzono go w obozie koncentracyjnym KL Gross-Rosen, a następnie przewieziono do KL Buchenwald. Zmarł 9 marca 1945 roku w nieznanych okolicznościach.

Władysław Wiśniewski (1915–1984)

Władysław Wiśniewski urodził się 1 września 1915 w Ciszycy Dolnej. Podczas kampanii wrześniowej walczył w szeregach 49. Huculskiego Pułku Strzelców. Jego jednostka wchodziła w skład Armii „Kraków”. Starszy strzelec podchorąży Wiśniewski dowodził drużyną. Uczestniczył m.in. w bitwach pod Stryjem i Bolechowem. 20 września przeszedł na Węgry. Zdołał dotrzeć do Francji, gdzie służył w Ośrodku Zapasowym 2. Dywizji Strzelców Pieszych.

W czerwcu 1940 roku został ewakuowany do Wielkiej Brytanii. Zgłosił się do służby w kraju i odbył przeszkolenie w dywersji. W okupowanej Polsce otrzymał przydział do Okręgu Kraków Armii Krajowej. Objął stanowisko instruktora dywersji w Obwodzie Wieliczka. Prowadził szkolenia na kursach podchorążych, uczestniczył w wielu akcjach bojowych, m.in. w nieudanej próbie zamachu na Hansa Franka przeprowadzonej w nocy z 29 na 30 stycznia 1944 roku. Od marca 1945 roku pracował jako nauczyciel wychowania fizycznego. Wiosną 1947 roku się ujawnił. Od 1952 roku do przejścia na emeryturę w 1975 pracował w krakowskich liceach.

Antoni Żychiewicz (1919–2005)

Przeszedł na świat we Lwowie. Od 1938 roku studiował na Wydziale Elektrotechnicznym Politechniki Lwowskiej. Naukę przerwał wybuch wojny. Podczas kampanii wrześniowej walczył w obronie Lwowa w szeregach 1. Pułku Artylerii Motorowej. W listopadzie 1939 roku zameldował się we Francji. Po ewakuacji do Wielkiej Brytanii odbył staż w oddziałach brytyjskich, a następnie służył w polskich jednostkach artylerii. Zgłosił się do służby w kraju.

Po dodarciu do Polski otrzymał przydział do Kedywu Obszaru Zachodniego AK. Trafił do oddziału dywersyjnego majora Jana Mielczarskiego „Sana”. Uczestniczył w wielu akcjach bojowych. W okresie poprzedzającym wybuch powstania warszawskiego został skierowany do Obwodu Mokotów AK. W pierwszej połowie sierpnia został ujęty przez Niemców. Wysłano go do niemieckiego obozu koncentracyjnego KL Sachsenhausen. W 1945 roku, w bardzo ciężkim stanie zdrowia po pobycie w obozie, wrócił do Polski.

Artykuł: Teoria emocji kolorów

Teoria emocji kolorów

Artykuł: DRAM Speculative Leadoff

DRAM Speculative Leadoff

Artykuł: Burst Mode DMA

Burst Mode DMA

Artykuł: Tryby DMA

Tryby DMA

Artykuł: DMA w kontekście historycznym

DMA w kontekście historycznym

Nasze technikum

Technik informatyk

Szkoły dla dorosłych

Nasza szkoła

Pełna oferta edukacyjna

Oferta szkoły