czwartek,
Ludwik de Laveaux
Dzisiaj przypada rocznica śmierci obrońcy Lwowa w 1918 roku, uczestnika kampanii wrześniowej Ludwika de Laveaux.
Urodził się 18 czerwca 1891 roku na Podkarpaciu. Pochodził z francuskiego rodu osiadłego w Polsce w XVIII wieku. Jego krewnym był noszący te samo imię i nazwisko artysta malarz Ludwik de Laveaux, którego Stanisław Wyspiański przedstawił jako Widmo w sztuce Wesele.
Ludwik de Laveaux w 1911 roku w Krakowie zdał maturę. Studiował architekturę na Politechnice Lwowskiej. Podczas pierwszej wojny światowej służył w Legionach Polskich. Po kryzysie przysięgowym zbiegł z transportu na front włoski. W 1917 roku znalazł się w Polskiej Organizacji Wojskowej (POW). W listopadzie 1918 roku był członkiem Naczelnej Komendy Obrony Lwowa. W walkach o miasto brał udział jako Komendant Okręgu Lwowskiego POW.
W Wojsku Polskim dowodził I batalionem 4 Pułku Piechoty Legionów. W 1919 odbył kurs Wojennej Szkoły Sztabu Generalnego w Warszawie. Był szefem sztabu 5 Dywizji Piechoty podczas wojny z bolszewikami. W okresie pokoju był oficerem zawodowym. W 1931 otrzymał awans na stopień pułkownika. Ostatni przedwojenny przydział z 1936 roku to stanowisko dowódcy piechoty dywizyjnej 8 Dywizji Piechoty w Twierdzy Modlin.
Brał udział w obronie twierdzy modlińskiej w kampanii wrześniowej. Resztę wojny spędził w obozach jenieckich. Po oswobodzeniu w 1945 roku został żołnierzem 2 Korpusu Polskiego we Włoszech. Po demobilizacji zamieszkał w Anglii. W 1966 roku Prezydent RP na uchodźstwie August Zaleski mianował go generałem brygady. Ludwik de Laveaux zmarł 16 grudnia 1969 roku w Londynie.
