Przejdź do treści

Centrum Kształcenia Zawodowego i Ustawicznego w Mrągowie

Konstanty Julian Ordon

poniedziałek,

Konstanty Julian Ordon

Dziś mija rocznica śmierci legendarnego obrońcy warszawskiej Reduty nr 54 uśmierconego przez Mickiewicza w wierszu „Reduta Ordona”.

„Karząc plemie zwycięzców zbrodniami zatrute,
Bóg wysadzi tę ziemię, jak on swą redutę.”

–– Adam Mickiewicz, „Reduta Ordona”.

Konstanty Julian Ordon urodził się 15 października 1810 roku w Warszawie. Kiedy miał trzy lata, zmarła jego matka. W 1828 roku wstąpił do wojska. Brał udział w wydarzeniach nocy listopadowej w 1830 roku. W szeregach powstańców listopadowych walczył m.in. Wawrem, Grochowem, i Iganiami. Za męstwo wykazane w bitwie pod Ostrołęką otrzymał Srebrny Krzyż Virtuti Militari.

„Artyleryi ruskiej ciągną się szeregi
Prosto, długo, daleko, jako morza brzegi”

–– Adam Mickiewicz, „Reduta Ordona”.

We wrześniu 1931 roku carskie wojska zaatakowały Warszawę. Najsilniejszym punktem obrony był rejon Woli. Nad ranem 6 września mający zdecydowaną przewagę liczebną Rosjanie niespodziewanie zaatakowali ten najsilniejszy punkt powstańców. Konstanty Julian Ordon dowodził artylerią Reduty nr 54. Pierwszy atak rosyjskiej piechoty powstrzymali powstańczy artylerzyści. Drugie uderzenie poprzedziła dwugodzinna nawała ognia z 92 rosyjskich dział. Carscy żołnierze szybko przełamali obronę, w walce na bagnety poległo wielu powstańców. W trakcie walki o Redutę nr 54 eksplodował jeden z magazynów amunicyjnych. Zginęło prawie trzystu Rosjan. Przyczyny wybuchu nie są znane, mógł go wywołać przypadkowy strzał carskiego żołnierza. Według jednej z teorii rozkaz zniszczenia składów amunicji wydał podporucznik Ordon. Wbrew wersji Mickiewicza, obrońca reduty przeżył eksplozję i ciężko ranny dostał się do niewoli.

Umieszczono go w obozie jenieckim w Nadarzynie, jednak po kilku dniach został zwolniony z uwagi na stan zdrowia. W 1833 roku opuścił Polskę i udał się do Drezna, a następnie wyjechał do Londynu. W 1848 roku próbował we Włoszech wstąpić do Legionu Mickiewicza, ostatecznie znalazł się w Legii Lombardzkiej. Walczył m.in. pod Mediolanem. Później służył w armii sardyńskiej. W 1856 roku osiadł we Francji, krótko był profesorem języków nowożytnych w Kolegium Rządowym w Meaux. W 1860 roku powrócił do służby w wojsku, najpierw w oddziałach Giuseppe Garibaldiego, a następnie w armii włoskiej. W 1867 roku przeszedł w stan spoczynku i zamieszkał we Florencji. 4 maja 1887 roku strzałem z pistoletu odebrał sobie życie.

Artykuł: DRAM Speculative Leadoff

DRAM Speculative Leadoff

Artykuł: Burst Mode DMA

Burst Mode DMA

Artykuł: Tryby DMA

Tryby DMA

Artykuł: DMA w kontekście historycznym

DMA w kontekście historycznym

Artykuł: Bezpośredni dostęp do pamięci

Bezpośredni dostęp do pamięci

Nasze technikum

Technik informatyk

Szkoły dla dorosłych

Nasza szkoła

Pełna oferta edukacyjna

Oferta szkoły