Przejdź do treści

Centrum Kształcenia Zawodowego i Ustawicznego w Mrągowie

1 Pułk Szwoleżerów-Lansjerów Gwardii Cesarskiej

czwartek,

1 Pułk Szwoleżerów-Lansjerów Gwardii Cesarskiej

9 kwietnia 1807 roku Napoleon Bonaparte wydał dekret o utworzeniu pułku polskich Szwoleżerów Gwardii.

Polskie starania o utworzenie prestiżowego oddziału w Gwardii Cesarskiej rozpoczęły się w 1804 roku. Podczas kampanii 1806/1807 w Polsce Napoleonowi towarzyszyła Gwardia Honorowa Polska. To z tej formacji wywodzili późniejsi oficerowie pułku Wincenty Krasiński, Tomasz Łubieński i Jan Kozietulski. Gwardziści wyróżnili się w walkach, jednak nie wiadomo czy miało to wpływ na decyzję Napoleona. Nowy oddział miał składać się z ochotników przyjmowanych z zachowaniem cenzusu majątkowego i stanowego. Mogło to zapewnić wierność polskiego ziemiaństwa oraz związać działania Cesarstwa Francuskiego z ważnymi europejskimi rodami arystokratycznymi. Dodatkowy pułk w Gwardii Cesarskiej nie miał większego znaczenia militarnego. Napoleon 9 kwietnia 1807 roku w Finckenstein podpisał dekret tworzący oddział polskich szwoleżerów.

W 1. Pułku Szwoleżerów-Lansjerów Gwardii Cesarskiej oficerami byli właściwie wyłącznie przedstawiciele rodów magnackich i bogatej szlachty. Dla wielu zaprawionych w bojach legionistów zabrakło miejsc w kadrze oficerskiej. Pułk powstał w koszarach Mirowskich w Warszawie. W większości żołnierzami była szlachta. Pierwsza kompania była gotowa do wymarszu do Francji w czerwcu 1807. Stan osobowy pułku wynosił 60 oficerów i około tysiąca żołnierzy.

W 1808 roku pułk został wysłany do Hiszpanii. Pierwsze starcie z jego udziałem miało miejsce 14 lipca pod Medina del Rio Seco. 30 listopada 1808 to data najsłynniejszej w historii szwoleżerów szarży na przełęczy Somosierra. Polacy w sile jednego szwadronu atakowali pod górę na wąskiej górskiej drodze pod obstrzałem artylerii. W ciągu ośmiu minut dotarli na szczyt przełęczy i otworzyli drogę na Madryt dla całej armii. Operacja była tak trudna do wykonania, że ten atak nazywany był szaleńczym.

W 1809 pułk opuścił Hiszpanię i wszedł w skład armii przygotowywanej do wojny z Austrią. Kolejna legendarna szarża Polaków miała miejsce 6 lipca 1809 roku w bitwie pod Wagram. W latach 1810-1811 pułk nie brał udziału w walkach.

W 1812 1 Pułk Szwoleżerów walczył w wojnie z Rosją. Polacy bili się w wielu miejscach, w słynnej bitwie pod Borodino stanowili rezerwę. Podczas odwrotu wojsk Napoleona ujawniły się wysokie morale i dyscyplina szwoleżerów. Jako jedna z nielicznych jednostek do końca zachowali zdolność bojową i budzili wielki respekt u przeciwników. W kampanii polski oddział poniósł ogromne straty – przy życiu pozostało 374 ludzi.

Rok 1813 to uzupełnianie stanu liczbowego i kolejne bitwy. W roku 1814 w kampanii obronnej Francji polscy szwoleżerowie walczyli prawie we wszystkich bitwach i pozostali wierni Napoleonowi. 8 września 1814 roku szwoleżerowie wrócili do zajętego przez zaborców kraju i dołączyli do armii Królestwa Polskiego.

Artykuł: Teoria emocji kolorów

Teoria emocji kolorów

Artykuł: DRAM Speculative Leadoff

DRAM Speculative Leadoff

Artykuł: Burst Mode DMA

Burst Mode DMA

Artykuł: Tryby DMA

Tryby DMA

Artykuł: DMA w kontekście historycznym

DMA w kontekście historycznym

Nasze technikum

Technik informatyk

Szkoły dla dorosłych

Nasza szkoła

Pełna oferta edukacyjna

Oferta szkoły