sobota,
Zbigniew Matula
Zbigniew Mieczysław Marian Andrzej Matula urodził się 26 lutego 1917 roku w Radomyślu ma Podkarpaciu. W rodzinnej miejscowości ukończył szkołę powszechną. Później wraz z rodziną przeprowadził się do Krakowa. Uczył się w Państwowym Gimnazjum im. Tadeusza Kościuszki. W 1936 roku zdał maturę. Próbował podjąć studia, jednak po roku zrezygnował. W 1939 roku ukończył Szkołę Podchorążych Piechoty w Ostrowi-Komorowie.
Podczas wojny obronnej w 1939 roku był żołnierzem Ośrodka Zapasowego 77 Pułku Piechoty. Walczył między innymi w rejonie Grodna. 23 września przeszedł na Litwę i został internowany. Po zajęciu Litwy przez Sowietów trafił do obozów jenieckich NKWD. Po zawarciu układu Sikorski-Majski wstąpił w szeregi Armii Andersa. Pod koniec 1941 roku uzyskał stopień podporucznika.
W 1943 roku zgłosił się do służby w kraju. Po odbyciu przeszkolenia dla cichociemnych, w nocy z 24 na 25 maja 1944 roku, w trakcie operacji lotniczej „Weller 23” został przerzucony do okupowanej Polski. Po odbyciu aklimatyzacji otrzymał przydział do Inspektoratu Rejonowego Tarnów Armii Krajowej. 1 sierpnia objął dowództwo plutonu w 16 pułku piechoty AK Ziemi Tarnowskiej. Brał udział w walkach partyzanckich.
Pod koniec października 1944 roku został dowódcą samodzielnego plutonu partyzanckiego „Radomyśl”. Pod swoją komendą miał dwudziestu trzech żołnierzy. Ostatniego dnia października na skutek zdrady jego oddział został otoczony przez Niemców we wsi Słona. Porucznik Matula wydał rozkaz nakazujący przebijanie się do lasu. Osobiście osłaniał odwrót swoich żołnierzy. Zginął w walce, z okrążenia zdołało wydostać się kilkunastu jego podkomendnych.
