środa,
Witold Strumpf
Dziś mija rocznica urodzin uczestnika wojny polsko-bolszewickiej, kapitana piechoty Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie, cichociemnego.
Witold Stefan Strumpf urodził się 18 grudnia 1905 roku w Warszawie. Jako gimnazjalista wziął udział w wojnie polsko-bolszewickiej, kiedy ochotniczo został łącznikiem Legii Akademickiej przy dowództwie Grupy Fortyfikacyjnej nr 7 w Warszawie. Ukończył Gimnazjum Państwowe im. Adama Mickiewicza w Warszawie. W 1923 roku zdał egzamin dojrzałości i rozpoczął studia na Wydziale Chemii Politechniki Warszawskiej. W 1932 roku uzyskał dyplom inżyniera chemika. Pracował jako urzędnik państwowy.
Podczas kampanii wrześniowej nie został zmobilizowany. 18 września przeszedł do Rumunii, a następnie dotarł do Francji. Został słuchaczem Szkoły Podchorążych Piechoty w Coëtquidan. Po klęsce Francji został ewakuowany do Wielkiej Brytanii, gdzie objął stanowisko dowódcy patrolu rozpoznawczego 1. Brygady Strzelców. Zgłosił się do służby w kraju i przeszedł przeszkolenie w zakresie legalizacji i fałszowania dokumentów. 24 sierpnia 1942 roku został zaprzysiężony na rotę Armii Krajowej. W nocy z 13 na 14 marca 1943 roku w ramach operacji lotniczej „Stock” został przerzucony do okupowanej Polski. Razem z nim skakali podporucznik Jan Hörl „Frog”, pułkownik Kazimierz Iranek-Osmecki „Antoni”, podporucznik Czesław Rossiński „Kozioł”.
Zrzut miała odebrać placówka odbiorcza „Koza” między Celestynowem a Pilawą, w okolicy wsi Karpiska, jednak skoczkowie omyłkowo zostali zrzuceni kilkanaście kilometrów od wyznaczonego miejsca. Cichociemni zauważyli w okolicy niemiecki patrol i pośpiesznie ukryli spadochrony i pasy z pieniędzmi przeznaczonymi na działalność podziemia. Rano na miejsce zrzutu przybyła niemiecka żandarmeria, która odnalazła ukryte przedmioty. Władze podziemia wszczęły śledztwo w sprawie niedbałego ukrycia pieniędzy. Witold Strumpf został oskarżony o zaniedbanie. Latem 1943 roku Wojskowy Sąd Specjalny przy Komendzie Sił Zbrojnych w Kraju na rozprawie bez udziału oskarżonego oddalił zarzuty.
Po aklimatyzacji do realiów okupacyjnych otrzymał przydział na stanowisko zastępcy szefa Wydziału Legalizacji Oddziału I Organizacyjnego sztabu Komendy Głównej Armii Krajowej. Podczas powstania warszawskiego W powstaniu warszawskim służył w sztabie Podobwodu Śródmieście Południowe. Po kapitulacji powstania wyszedł z miasta z ludnością cywilną. Udał się do Częstochowy, gdzie przystąpił do odtwarzania Wydziału Legalizacji. Pod koniec 1944 roku został aresztowany przez gestapo. Osadzono go w niemieckim obozie koncentracyjnym KL Gross-Rosen. Został zamordowany w styczniu 1945 roku podczas ewakuacji obozu.
