Przejdź do treści

Centrum Kształcenia Zawodowego i Ustawicznego w Mrągowie

Stefan Bałuk

niedziela,

Stefan Bałuk

Stefan Klemens Bałuk urodził się 15 stycznia 1914 roku w Warszawie. Po maturze, w 1933 roku ochotniczo wstąpił do Szkoły Podchorążych Rezerwy Kawalerii w Grudziądzu. Został przedterminowo zwolniony z powodów zdrowotnych. Zaczął studiować prawo na Uniwersytecie Warszawskim, jednak naukę przerwał wybuch wojny.

W pierwszych dniach września 1939 roku ochotniczo zgłosił się do 9 Batalionu Pancernego w Lublinie. Dwukrotnie uciekał z sowieckiej niewoli. Pod koniec 1939 roku dotarł do Francji. Został żołnierzem 10 Brygady Kawalerii Pancernej pułkownika Stanisława Maczka. Po upadku Francji trafił do Wielkiej Brytanii. W maju 1942 roku zgłosił się do służby w kraju. Po odbyciu szkolenia wywiadowczo-dywersyjnego cichociemnych otrzymał awans na podporucznika. Do okupowanej Polski został przerzucony podczas trzeciej próby, w ramach operacji lotniczej „Weller 2”. Wcześniej na przeszkodzie stawały usterka samolotu oraz mgła.

Trafił do Wydziału Legalizacji i Techniki Wywiadu Oddziału II Komendy Głównej Armii Krajowej, który zajmował się fałszowaniem dokumentów i wywiadem. Stefan Bałuk specjalizował się w mikrofotografii. Był także autorem wielu zdjęć okupowanej Warszawy. W ramach przygotowań do powstania warszawskiego fotografował ważne strategicznie punkty w Warszawie.

W powstaniu był żołnierzem plutonu „Agaton” w batalionie „Pięść” Zgrupowania „Radosław”. Walkę rozpoczął na Woli, po wyparciu powstańców z tej dzielnicy znalazł się na Starym Mieście. W połowie sierpnia przedostał się przez pozycje niemieckie w okolicach Dworca Gdańskiego i dostarczył żołnierzom AK z Żoliborza części do radiostacji. Następnie dotarł do polskich oddziałów w Kampinosie i przeprowadził je na Żoliborz. Wziął udział w natarciu na Dworzec Gdański, po nieudanym ataku kanałami przeszedł na Stare Miasto. 27 sierpnia kanałami przeniósł meldunek do Śródmieścia.

Stefan Bałuk był autorem wielu zdjęć dokumentujących powstanie warszawskie. W powstaniu otrzymał Order Virtuti Militari oraz dwukrotnie Krzyż Walecznych. Po kapitulacji został jeńcem Oflagu II D Gross-Born. Pod koniec stycznia 1945 roku uciekł z niewoli, a w lutym powrócił do Warszawy. Przystąpił do antykomunistycznego ruchu oporu, podobnie jak podczas okupacji niemieckiej zajmował się wytwarzaniem fałszywych dokumentów. W listopadzie 1945 roku został aresztowany przez komunistyczne służby bezpieczeństwa. Za uczestnictwo w Armii Krajowej skazano go na 2,5 roku więzienia. W 1947 roku opuścił więzienie na mocy amnestii.

Prowadził aktywną działalność w środowiskach kombatanckich. Z jego inicjatywy rozpoczęto budowę pomnika Armii Krajowej i Polskiego Państwa Podziemnego i pomnika Cichociemnych Spadochroniarzy AK. Był organizatorem i prezesem Klubu Kawalerów Orderu Wojennego Virtuti Militari. W 2006 roku otrzymał awans do stopnia generała brygady. Zmarł 30 stycznia 2014 roku w Warszawie.

Artykuł: Teoria emocji kolorów

Teoria emocji kolorów

Artykuł: DRAM Speculative Leadoff

DRAM Speculative Leadoff

Artykuł: Burst Mode DMA

Burst Mode DMA

Artykuł: Tryby DMA

Tryby DMA

Artykuł: DMA w kontekście historycznym

DMA w kontekście historycznym

Nasze technikum

Technik informatyk

Szkoły dla dorosłych

Nasza szkoła

Pełna oferta edukacyjna

Oferta szkoły