sobota,
Samodzielny Batalion Partyzancki „Skała”
15 stycznia 1945 roku rozformowano Samodzielny Batalion Partyzancki „Skała” – jednostkę Kedywu Okręgu Kraków Armii Krajowej,
Samodzielny Batalion Partyzancki „Skała” sformowano 10 sierpnia 1944 roku. Powstał on w ramach akcji „Burza” i miał wziąć udział w powstaniu w Krakowie. Organizatorem i dowódcą Batalionu był major Jan Pańczakiewicz „Skała”. Jednostka powstała na bazie istniejących oddziałów partyzanckich „Błyskawica”, „Huragan”, „Grom” i „Skok”.
W sierpniu 1944 roku Samodzielny Batalion Partyzancki „Skała” toczył liczne potyczki i bitwy z niemieckimi oddziałami i kolaborantami ukraińskimi. Komendant Okręgu Kraków Armii Krajowej pułkownik Edward Godlewski nie wydał rozkazu rozpoczęcia powstania w Krakowie i na początku września „Skała” otrzymała zgodę na wyruszenie z pomocą walczącej Warszawie. 450 żołnierzy AK ruszyło w drogę. Stoczono kolejne potyczki z niewielkimi oddziałami niemieckimi. 11 września 1944 roku w lasach pod Złotym Potokiem Samodzielny Batalion stoczył bitwę z liczącym kilka tysięcy żołnierzy zgrupowaniem niemieckim wspieranym przez kolaborantów rosyjskich. Po siedmiogodzinnej walce żołnierze AK zdołali oderwać się od nieprzyjaciela. Poniesiono stosunkowo niewielkie straty – 12 zabitych i trzech ciężko rannych.
Po bitwie pod Złotym Potokiem zrezygnowano z marszu w stronę stolicy. Oddział przeprowadzał kolejne akcje bojowe. 15 stycznia 1945 roku część żołnierzy „Skały” została rozbrojona przez wojska sowieckie. Na wieść o tym pozostałych rozpuszczono do domów. Po wojnie podobnie jak w przypadku innych oddziałów AK, wielu żołnierzy Samodzielnego Batalionu Partyzanckiego „Skała” było represjonowanych i więzionych. Wiosną 1945 roku aresztowano i osadzono w krakowskim więzieniu przy Montelupich dowódcę oddziału Jana Pańczakiewicza.