Przejdź do treści

Centrum Kształcenia Zawodowego i Ustawicznego w Mrągowie

Janina Misiewicz

czwartek,

Janina Misiewicz

Dziś mija rocznica urodzin jednej z organizatorek walki z gruźlicą w Polsce, uczestniczki tajnego nauczania medycyny podczas okupacji niemieckiej.

Janina Misiewicz urodziła się 12 grudnia 1893 roku w Solwyczegodsku. Ukończyła Żeński Instytut Medyczny w Petersburgu. Była wyróżniającą się studentką i działała w Kole Studentów Polskich. 18 marca 1918 roku otrzymała dyplom lekarza. Jeszcze w trakcie studiów pracowała w stacjach bakteriologicznych. W 1920 roku otrzymała zgodę władz bolszewickich na wyjazd do Polski. Po przyjeździe do kraju początkowo pracowała w Szpitalu Powszechny w Tarnowie. Od 1922 roku zamieszkała w Warszawie, gdzie została asystentem w Klinice Chorób Wewnętrznych Uniwersytetu Warszawskiego. Rok później obroniła pracę doktorską. Równolegle pracowała jako lekarz.

Jej praca naukowa była wysoko ceniona. Otrzymała stypendium Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia, które wykorzystała na kontynuowanie studiów w Instytucie Pasteura w Paryżu. Jej zainteresowania koncentrowały się wokół radiodiagnostyki płuc i gruźlicy, jednak prowadziła także prace badawcze związane z chorobami wewnętrznymi, bakteriologią i skazami krwotocznymi. Po powrocie do kraju zorganizowała poradnię przeciwgruźliczą przy uniwersyteckiej Klinice Chorób Wewnętrznych. Była współzałożycielem Polskiego Towarzystwa Badań Naukowych nad Gruźlicą. Wiosną 1939 roku objęła stanowisko ordynatora oddziału gruźlicy i chorób wewnętrznych w Szpitalu Wolskim przy ulicy Płockiej w Warszawie.

Pod nieobecność zmobilizowanych lekarzy, we wrześniu 1939 roku kierowała szpitalem podczas oblężenia Warszawy. W czasie okupacji hitlerowskiej nadal pracowała w szpitalu. Zorganizowała w Szpitalu Wolskim tajne nauczanie medycyny. Przez jej konspiracyjne wykłady przewinęło się ponad dwieście osób. Dodatkowo pod przykrywką szkoleń sanitarnych obrony przeciwlotniczej wyszkoliła prawie dwa tysiące sanitariuszek Armii Krajowej. Za jej wiedzą i zgodą ukrywano w szpitalu Żydów i osoby poszukiwane przez okupacyjne władze. W 1944 roku po w zamachu na Kutscherę opiekowała się rannym dowódcą akcji Bronisławem Pietraszewiczem, za co została aresztowana przez gestapo. Została zwolniona po wpłaceniu łapówki i interwencji dyrektora szpitala.

Po wybuchu powstania warszawskiego, 5 sierpnia szpital zajęły oddziały SS. Część lekarzy zamordowano na terenie placów, pozostały personel i pacjentów Niemcy spędzili w rejon ulicy Górczewskiej, gdzie w halach warsztatów kolejowych prowadzono egzekucje tysięcy mieszkańców Woli. Doktor Misiewicz odważyła się podjąć próbę interwencji u oficera SS, aby nakłonić go do przerwania egzekucji. Udało się jej ocalić część personelu i chorych. Po wygnaniu z Warszawy szybko zorganizowała filię Szpitala Wolskiego w Jelonkach, przeniesioną wkrótce do Podkowy Leśnej. Doprowadziła do powstania kolejnych dwóch filii w Olszance w Puszczy Mariańskiej oraz w Pszczelinie pod Brwinowem. W tym okresie nadal prowadziła zajęcia dla studentów.

W styczniu 1945 roku podjęła działania zmierzające do odremontowania i uruchomienia Szpitala Wolskiego. Wykładała na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Warszawskiego. W 1949 roku uzyskała habilitację, a w 1951 objęła stanowisko dyrektora Polskiego Instytutu Przeciwgruźliczego i uzyskała tytuł profesora nadzwyczajnego warszawskiej Akademii Medycznej. Jednocześnie została kierownikiem pierwszej w Polsce katedry ftyzjatrii ulokowanej w Szpitalu Wolskim. Mocno angażowała się w walkę z gruźlicą w Polsce. Zmarła 5 października 1958 roku w Warszawie.

Artykuł: Teoria emocji kolorów

Teoria emocji kolorów

Artykuł: DRAM Speculative Leadoff

DRAM Speculative Leadoff

Artykuł: Burst Mode DMA

Burst Mode DMA

Artykuł: Tryby DMA

Tryby DMA

Artykuł: DMA w kontekście historycznym

DMA w kontekście historycznym

Nasze technikum

Technik informatyk

Szkoły dla dorosłych

Nasza szkoła

Pełna oferta edukacyjna

Oferta szkoły