wtorek,
Irena Kowalska-Wuttke
Dziś mija rocznica urodzin łączniczki Armii Krajowej, żołnierza batalionu „Zośka” podczas powstania warszawskiego.
Irena Wiktoria Kowalska urodziła się 21 maja 1920 roku w Płocku. Ukończyła Gimnazjum im. Królowej Jadwigi w Warszawie. W latach szkolnych działała w harcerstwie. Była studentką Wydziału Elektrotechnicznego Politechniki Warszawskiej. Podczas obrony Warszawy w 1939 roku jako harcerka udzielała się w służbie łączności, gasiła pożary oraz ratowała zasypanych.
Podczas okupacji hitlerowskiej działała w konspiracji. W 1942 roku znalazła się w składzie zespołu kobiecego Organizacji Małego Sabotażu Wawer. Latem 1942 została aresztowana przez gestapo po akcji zdjęcia flagi Czerwonego Krzyża z niemieckiego szpitala. W sierpniu została zwolniona. Pod koniec 1942 roku zaczęła jeździć jako kurierka Armii Krajowej do Wilna i Lwowa.
Podczas powstania warszawskiego była łączniczką batalionu „Zośka” w Zgrupowaniu „Radosław”. W pierwszych dniach sierpnia wraz z grupą instruktorów Komendy Głównej Szarych Szeregów przeszła do Śródmieścia. Na początku września, po przejściu batalionu „Zośka” do Śródmieścia, dołączyła do macierzystego oddziału. 5 września w piwnicy kamienicy przy ulicy Hożej 15 zawarła związek małżeński z Janem Wuttke. Po ślubie młoda para wraz z resztą żołnierzy batalionu przeszła na Górny Czerniaków.
Jan Wuttke zginął 19 września podczas walk przy ulicy Wilanowskiej 18, jego ciała nigdy nie odnaleziono. 23 września w rejonie ul. Wilanowskiej Irena Kowalska-Wuttke została wzięta do niewoli przez hitlerowców. Następnego dnia została prawdopodobnie rozstrzelana w grupie łączniczek i sanitariuszek w rejonie kościoła św. Wojciecha przy ulicy Wolskiej. Jej ciała nigdy nie odnaleziono.
