piątek,
Gabriela Zapolska
Gabriela Zapolska urodziła się jako Maria Gabriela Stefania Korwin-Piotrowska w 1857 roku w Podhajcach na Wołyniu. Pochodziła z rodziny ziemiańskiej. W 1876 roku zmuszona przez rodzinę wyszła za mąż, małżeństwo szybko się rozpadło, a w 1888 roku unieważniono ślub. Występowała jako aktorka w Krakowie, Lwowie, Poznaniu i galicyjskich zespołach wędrownych.
W 1889 roku wyjechała do Paryża, jednak nie odniosła większych sukcesów. Czuła się niedoceniona przez środowisko artystyczne, znane było jej porywcze usposobienie, z „dużej” sceny zrezygnowała na skutek zatargów z dyrektorami teatrów. W 1901 roku poślubiła malarza Stanisława Janowskiego, związek rozpadł się dziewięć lat później. Od 1904 roku mieszkała we Lwowie, jednak często z grupą artystyczną pod nazwą Teatr Gabrieli Zapolskiej objeżdżała Galicję.
W 1883 roku zadebiutowała jako pisarka opowiadaniem „Jeden dzień z życia róży” opublikowanym pod pseudonimem Gabriela Zapolska. Jej nowele i powieści ukazywały się w prasie lwowskiej i warszawskiej, budziły polemikę i oburzenie konserwatywnej krytyki, zarzucano jej niemoralność i ordynarność. Opisywała zjawiska życia codziennego, krytykowała społeczeństwo i piętnowała jego wady.
Jej utwory były nierówne pod względem poziomu artystycznego, Zapolska skupiała się na karierze aktorskiej i prowadziła nieregularny tryb życia. Najbardziej znanym dziełem Gabrieli Zapolskiej jest dramat „Moralność pani Dulskiej”, którego premiera odbyła się 1906 roku. Utwór powstał w ciągu kilkunastu dni, na jego podstawie w 1930 roku wyprodukowano pierwszy w Polsce film dźwiękowy.
Twórczość Gabrieli Zapolskiej
Najważniejsze utwory Gabrieli Zapolskiej możesz przeczytać na naszej stronie.