Przeglądasz zaktualizowaną wersję artykułu.
poniedziałek,
Debiut Henryka Sienkiewicza
Pierwszy polski laureat literackiej Nagrody Nobla jest znany powszechnie przede wszystkim jako autor powieści. Nie każdy wie, że jego pierwszy wydany drukiem tekst to recenzja teatralna z występu Wincentego Rapackiego, która ukazała się 18 kwietnia 1869 roku na łamach „Przeglądu Tygodniowego”.
Pierwsze próby literackie Henryka Sienkiewicza nie były udane. W latach 1865-1866 z pięciu rozpoczętych powieści ukończył jedną, zatytułowaną „Ofiara”. W historii literatury przetrwał tylko jej tytuł, ponieważ autor nie był zadowolony ze swojego dzieła i spalił rękopis. W 1867 roku próbował opublikować wierszowany utwór „Sielanka młodości”. Niestety nie spotkał się on z uznaniem redakcji „Przeglądu Tygodniowego” i został odrzucony. Pierwsza wydana powieść Sienkiewicza to „Na marne”, która ukazała się w 1872 roku.
W 1869 roku Sienkiewicz zadebiutował jako dziennikarz w „Przeglądzie Tygodniowym”. W tym okresie współpracował także z „Tygodnikiem Ilustrowanym”, który zamieścił rozprawkę historyczno-literacką o Mikołaju Sępie Szarzyńskim. W konserwatywnej „Gazecie Polskiej” ukazywały się jego felietony w cyklach „Bez tytułu” oraz „Chwila obecna”. W dwutygodniku „Niwa” od 1874 roku prowadził dział literacki.
Henryk Sienkiewicz współpracował z wydawnictwami prasowymi np. jako korespondent, redaktor naczelny czy publicysta także w późniejszym okresie życia. Związki te dotyczyły także jego powieści, w XIX roku dość częstą praktyką było, że dzieła literackie debiutowały w formie odcinków ukazujących się w gazetach, podobnie było w przypadku polskiego noblisty.
Pierwsza publikacja Henryka Sienkiewicza:
