sobota,
Wilhelm Pluta
Wilhelm Jerzy Pluta urodził się 5 lutego 1913 roku w Szopienicach w pobliżu Katowic. Ukończył gimnazjum w Mikołowie. W 1931 roku zdał egzamin dojrzałości i rozpoczął studia na Politechnice Lwowskiej. W 1939 roku uzyskał dyplom inżyniera miernika. W 1939 roku nie został zmobilizowany. Przedostał się do Francji, gdzie ukończył kurs Szkoły Podchorążych Artylerii w Camp de Coëtquidan. Służył w 1. Wileńskim Pułku Artylerii Lekkiej 1. Dywizji Grenadierów. Po klęsce Francji został ewakuowany do Wielkiej Brytanii. Otrzymał przydział do 1 Pomorskiego Pułku Artylerii Ciężkiej.
Zgłosił się do służby w kraju i przeszedł wszechstronne przeszkolenie obejmujące zagadnienia z zakresu dywersji, pracy w wywiadzie oraz fałszowania dokumentów. 26 października 1942 roku złożył przysięgę na rotę Armii Krajowej. W nocy z 19 na 20 marca 1943 roku w ramach operacji lotniczej „Beam” został przerzucony do okupowanej Polski. Razem z nim w kraju znaleźli się podporucznik Ignacy Konstanty „Szmaragd” oraz podporucznik Wiktor Wiącek „Kanarek”. Skoczków przyjęła placówka odbiorcza „Mewa” położona kilkanaście kilometrów na południowy zachód od Opoczna.
Podczas lądowania odniósł kontuzję. Z chwilą skoku otrzymał awans do stopnia porucznika. Po rekonwalescencji i standardowej aklimatyzacji otrzymał przydział do Wydziału Legalizacji Oddziału I Organizacyjnego sztabu Komendy Głównej AK. Latem 1944 roku został przeniesiony do Kedywu Okręgu Śląsk AK, gdzie służył jako inspektor dywersji. Szkolił lokalne grupy dywersyjne, brał udział w wielu akcjach bojowych. Po wkroczeniu Armii Czerwonej ukrywał się do 1946 roku. Później ujawnił się i podjął pracę w Polskim Radiu Katowice. Od 1949 roku do przejścia na rentę pracował w Kopalni „Pokój” w Rudzie Śląskiej. Zmarł 15 lutego 1986 roku w Rudzie Śląskiej.
