piątek,
Związek Sybiraków
Dzisiaj przypada 31 rocznica reaktywacji Związku Sybiraków – organizacji zrzeszającej byłych zesłańców, którzy nazywają siebie Sybirakami.
Po odzyskaniu niepodległości w 1918 roku w wolnej Polsce zaczęły powstawać zrzeszenia Sybiraków. Młodzi ludzie urodzeni na Syberii założyli w 1921 roku Niezależny Akademicki Związek Sybiraków. W 1926 w Katowicach z inicjatywy żołnierzy 5 Dywizji Syberyjskiej powstało Zrzeszenie Sybiraków. Na początku 1928 roku odbyło się spotkanie organizacyjne związane z organizacją I Zjazdu Sybiraków. Odbył się on w czerwcu 1928. Powstał wtedy Związek Sybiraków.
Honorowymi członkami związku zostali Józef Piłsudski oraz etnolog i pisarz syberyjski – Wacław Sieroszewski. Pierwszym prezesem Zarządu Głównego Związku Sybiraków był Henryk Suchenek-Suchecki. Po zakończeniu drugiej wojny światowej prowadzenie działalności związku w Polsce nie było możliwe ze względów politycznych.
Dzięki grupie inicjatywnej, a zwłaszcza Irenie Głowackiej, doszło do reaktywacji związku w 1988 roku. W czerwcu złożono wniosek o rejestrację do prezydenta miasta stołecznego Warszawy, a 17 grudnia 1988 roku Związek Sybiraków został zarejestrowany.
Związek działa na kilku płaszczyznach. Ważnym zadaniem jest opieka nad członkami. Są to ludzie starzy, borykający się z chorobami, czasami samotni. Związek wydaje książki, czasopisma, biuletyny. Oddziały i Koła organizują pielgrzymki, wystawy, wydarzenia okolicznościowe. Fundowane są tablice, pomniki i inne znaki pamięci. Nie sposób wymienić wszystkich inicjatyw.
Statutowe cele Związku Sybiraków:
- Reprezentowanie i obrona interesów swoich członków, a zwłaszcza uzyskiwanie dla nich praw, takich jak: odszkodowania, renty, emerytury, uprawnienia zdrowotne, kombatanckie itp.
- Prowadzenie działalności charytatywnej.
- Świadczenie pomocy swoim członkom oraz Polakom zamieszkałym poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej, szczególnie przebywającym na terenie byłego ZSRR.
- Roztaczanie opieki nad inwalidami i członkami rodzin po zmarłych i poległych Sybirakach.
- Upamiętnianie losów zesłańców polskich i opieka nad ich grobami.
- Przeciwstawianie się wszelkim przejawom totalitaryzmu, nietolerancji, będących zagrożeniem wolności człowieka i jego godności.
- Współpraca z organizacjami o podobnych celach, również z tymi, które mają siedziby poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej.
- Popularyzacja i upowszechnianie wartości patriotycznych i obywatelskich oraz poszanowanie kultury, tradycji narodowych i ogólnoludzkich.
- Prowadzenie działalności pożytku publicznego.
