środa,
Władysław Kalkus
Władysław Jan Kalkus urodził się 8 czerwca 1882 roku we Lwowie. W 1912 roku zdał egzamin dojrzałości i rozpoczął studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie. Rok później jako poddany cesarza Austro-Węgier został powołany do służby wojskowej w armii austro-węgierskiej. Podczas pierwszej wojny światowej walczył na froncie rosyjskim, włoskim i serbskim w szeregach Galicyjskiego Pułku Piechoty Nr 30. Służbę w Armii Austro-Węgier zakończył w stopniu porucznika.
Na początku wojny polsko-ukraińskiej dowodził kompanią w obronie Lwowa. W lutym 1919 roku skierowano go do Krakowskiej Szkoły Pilotów, po jej ukończeniu już jako kapitan brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej. Był pilotem 581. Eskadry Wywiadowczej, a następnie dowódcą 5. Eskadry Wywiadowczej. Po zakończeniu walk o granice Rzeczpospolitej objął stanowisko zastępcy dowódcy krakowskiego 2. Pułku Lotniczego. Od roku 1923 służył w Centralnych Zakładach Lotniczych, w tym okresie otrzymał awans do stopnia majora.
Wiosną 1924 roku otrzymał przydział do Departamentu IV Lotnictwa Ministerstwa Spraw Wojskowych. W 1929 roku objął dowództwo 3. Pułku Lotniczego w Poznaniu. Jesienią 1935 roku został mianowany dowódcą 3. Grupy Lotniczej w Krakowie. 19 marca 1939 roku awansował do stopnia generała brygady, kilka dni później został dowódcą Lotnictwa Ministerstwa Spraw Wojskowych. W ciągu kilku miesięcy poprzedzających wybuch drugiej wojny światowej nie był w stanie wprowadzić znaczących zmian i naprawić wieloletnich zaniedbań.
W trakcie kampanii wrześniowej po agresji ZSRR na Polskę ewakuował się do Rumunii, a następnie przedostał się do Francji, gdzie przez kilka miesięcy pełnił obowiązki dowódcy polskiego lotnictwa. Wiosną 1940 roku został inspektorem Polskich Sił Powietrznych w Wielkiej Brytanii. W kolejnych latach był komendantem Polish Operational Training Unit w Bramcote, a następnie komendantem Bazy Polskich Sił Powietrznych w Blackpool. Zmarł z powodu choroby nowotworowej 23 lutego 1945 roku w Blackpool.
