Przejdź do treści

Centrum Kształcenia Zawodowego i Ustawicznego w Mrągowie

Waldemar Baczak

poniedziałek,

Waldemar Baczak

Waldemar Baczak urodził się 15 listopada 1922 roku w Warszawie. Przed wojną uczył się w Męskim Gimnazjum i Liceum Towarzystwa im. Jana Zamoyskiego. Maturę zdał podczas okupacji niemieckiej na tajnych kompletach w marcu 1940 roku. Studiował na Wydziale Prawa Tajnego Uniwersytetu Warszawskiego. Od jesieni 1942 roku działał w konspiracji. Początkowo kierował referatem więziennym kontrwywiadu wydziału II Okręgu Warszawa Armii Krajowej. Od jesieni 1943 roku równolegle dowodził grupą rozpoznawczą Kedywu. W 1944 roku ukończył IV Zastępczy Kurs Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty.

Na początku lipca 1944 roku do akceptacji komendanta Okręgu Warszawa AK pułkownika Antoniego Chruściela „Montera” trafił plan wysadzenia warszawskiego gmachu gestapo przy alei Szucha. Twórcą tego projektu był Waldemar Baczak. W celu jego realizacji na bazie samochodu ciężarowego miała powstać imitacja niemieckiego samochodu więziennego. Wypełniony materiałami wybuchowymi pojazd miał po zmyleniu wartowników wjechać przez bramę gmachu. Po uruchomieniu zapalników żołnierze AK przebrani za niemieckich funkcjonariuszy opuściliby by posesję. Plan określany jako akcja „F” (od słowa fajerwerk) nie został zaakceptowany. Być może „Monter” nie chciał prowokować hitlerowców do akcji odwetowych, zamach bombowy postawiłby także niemiecki garnizon w stan alarmu w przeddzień wybuchu powstania warszawskiego.

Podczas powstania warszawskiego Barczak dowodził drużyną w pułku „Baszta”. Początkowo walczył na Mokotowie. Był kilkukrotnie ranny, w tym dwukrotnie ciężko. We wrześniu przeszedł kanałami do Śródmieścia. Po upadku powstania nie poszedł do niewoli, opuścił miasto z ludnością cywilną i przedostał się do Krakowa. Kontynuował studia prawnicze na Uniwersytecie Jagielońskim. We wrześniu 1945 roku uzyskał tytuł magistra praw. Po powrocie do Warszawy rozpoczął studia doktoranckie na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego. Pracował jako urzędnik w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. Równolegle od listopada 1945 roku działał w organizacji Wolność i Niezawisłość.

17 listopada 1946 roku podczas II Krajowej Konferencji Akademickiej został aresztowany przez komunistyczne służby. W pokazowym procesie wspólnie z Ksawerym Grocholskim i Witoldem Kalickim otrzymał karę śmierci. Wyrok wykonano 24 lutego 1947 roku w więzieniu mokotowskim. Dokładne miejsce pochówku do dziś pozostaje nieznane. W 1991 roku prezes Izby Wojskowej Sądu Najwyższego założył rewizję nadzwyczajną na korzyść skazanych w procesie Waldemara Baczaka. 8 marca 1991 Izba Wojskowa SN uniewinniła Waldemara Baczaka od stawianych mu zarzutów.

Artykuł: Teoria emocji kolorów

Teoria emocji kolorów

Artykuł: DRAM Speculative Leadoff

DRAM Speculative Leadoff

Artykuł: Burst Mode DMA

Burst Mode DMA

Artykuł: Tryby DMA

Tryby DMA

Artykuł: DMA w kontekście historycznym

DMA w kontekście historycznym

Nasze technikum

Technik informatyk

Szkoły dla dorosłych

Nasza szkoła

Pełna oferta edukacyjna

Oferta szkoły