piątek,
Stefan Bryła
Urodził się 17 sierpnia 1886 roku w Krakowie. Studiował na Wydziale Inżynierii Szkoły Politechnicznej we Lwowie. W 1909 roku uzyskał stopień doktora, a rok później doktora habilitowanego. Kontynuował naukę za granicą, na politechnice w Charlottenburgu koło Berlina, École des Ponts et Chaussees w Paryżu oraz na University of London. Pracował na budowach w wielu państwach: Niemczech, Francji, Anglii, Kanadzie, USA. W 1918 roku brał udział w walkach z Ukraińcami o Lwów, w czasie wojny polsko-bolszewickiej uczestniczył w obronie Warszawy.
Wykładał budownictwo mostów na Politechnice Lwowskiej oraz budownictwo na Politechnice Warszawskiej. W 1928 roku opracował pierwsze na świecie przepisy spawania konstrukcji stalowych w budownictwie dla Ministerstwa Robót Publicznych. Stały się one wzorem dla innych krajów. Był autorem i konsultantem wielu projektów powstałych na drodze spawania konstrukcji stalowych oraz teoretykiem spawalnictwa o międzynarodowym uznaniu. Napisał około 250 publikacji.
Wybrane konstrukcje Stefana Bryły
- budynki Muzeum Narodowego i Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie,
- budynek Powszechnego Zakładu Ubezpieczeń Wzajemnych w Warszawie o wysokości 9 kondygnacji,
- pierwszy na świecie drogowy spawany most na rzece Słudwi w Maurzycach,
- budynek Powszechnego Zakładu Ubezpieczeń Wzajemnych w Łodzi o wysokości 8 kondygnacji,
- gmach Urzędu Skarbowego w Katowicach o wysokości 14 kondygnacji,
- budynek Towarzystwa „Prudential” w Warszawie o wysokości 17 kondygnacji.
Okres okupacji
Już od 1939 roku był dziekanem tajnego Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej. Znalazł się w strukturach podziemnego państwa polskiego jako szef komórki Robót Publicznych i Odbudowy w Biurze Delegata Rządu na Kraj. Opracował plan powojennej odbudowy Polski ze zniszczeń wojennych. Jako specjalista stworzył instrukcję „Jak niszczyć stalowe mosty” dla Kedywu Armii Krajowej. W listopadzie 1943 rok za prowadzenie tajnego nauczania został aresztowany z całą rodziną. Zginął 3 grudnia w ulicznej egzekucji przeprowadzonej w odwecie za ataki żołnierzy polskiego podziemia na niemieckie samochody policyjne.
