Przejdź do treści

Centrum Kształcenia Zawodowego i Ustawicznego w Mrągowie

Stanisław Szopiński

czwartek,

Stanisław Szopiński

Dziś mija rocznica śmierci pułkownika Wojska Polskiego, powstańca śląskiego, żołnierza ruchu oporu, dwukrotnego kawalera Orderu Virtuti Militari.

Stanisław Jan Szopiński urodził się 27 marca 1903 roku w Warszawie. Pod koniec pierwszej wojny światowej wstąpił do Polskiej Organizacji Wojskowej, zajmował się kolportażem ulotek i przenoszeniem dokumentów. Jako młody ochotnik wziął udział w wojnie polsko-bolszewickiej. W 1921 roku walczył w szeregach grupy „Wawelberga” w trzecim powstaniu śląskim. Ukończył Szkołę Podchorążych Rezerwy Piechoty w Komorowie i służył w 36. Pułku Piechoty. W 1928 roku uzyskał tytuł inżyniera mechanika w warszawskiej Państwowej Szkole Budowy Maszyn i Elektrotechniki im. H. Wawelberga i S. Rotwanda. W latach 1926-1932 służył w Marynarce Wojennej. Później pracował w Polskich Kolejach Państwowych.

Walczył w wojnie obronnej 1939 roku. Po klęsce wrześniowej dołączył do konspiracyjnego Związku Powstańców Niepodległości w Warszawie, który w 1943 roku wszedł w skład Organizacji Wojskowej – Kadra Bezpieczeństwa. Z ramienia organizacji współpracował z Żydowskim Związkiem Wojskowym. Równolegle do działalności w strukturach wojskowych, był szefem Referatu Informacyjnego Wydziału Bezpieczeństwa Delegatury Rządu na Kraj na miasto Warszawę.

Brał udział w powstaniu warszawskim. Na rozkaz dowództwa w połowie sierpnia przeprawił się na Pragę, a następnie przedarł się do Lublina, gdzie wstąpił do Ludowego Wojska Polskiego. W listopadzie został aresztowany. Zwolniono go po trzech miesiącach. W kwietniu 1945 roku ponownie trafił do aresztu, postawiono mu zarzut tolerowania masowych dezercji. W 1947 roku został skazany na dwa lata więzienia, jednak zwolniono go po tzw. amnestii. Wkrótce ponownie został aresztowany i skazany pod tymi samymi zarzutami.

W 1951 roku postawiono go przed komunistycznym sądem za działalność w czasie okupacji. Otrzymał wyrok śmierci, który Sąd Najwyższy zamienił na dożywotnie więzienie. Latem 1956 roku został zwolniony, a w 1957 uniewinniony. Przywrócono mu stopień wojskowy i przeniesiono do rezerwy. W 1974 roku otrzymał stopień pułkownika w stanie spoczynku. Zmarł 16 grudnia 1976 roku w Warszawie. Był dwukrotnie odznaczony Orderem Virtuti Militari, czterokrotnie Krzyżem Walecznych, a także Złotym i Srebrnym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Niepodległości i Orderem Odrodzenia Polski.

Artykuł: DRAM Speculative Leadoff

DRAM Speculative Leadoff

Artykuł: Burst Mode DMA

Burst Mode DMA

Artykuł: Tryby DMA

Tryby DMA

Artykuł: DMA w kontekście historycznym

DMA w kontekście historycznym

Artykuł: Bezpośredni dostęp do pamięci

Bezpośredni dostęp do pamięci

Nasze technikum

Technik informatyk

Szkoły dla dorosłych

Nasza szkoła

Pełna oferta edukacyjna

Oferta szkoły