wtorek,
Służba Zwycięstwu Polski
27 września 1939 roku, jeszcze podczas oblężenia Warszawy, rozkazem dowódcy obrony Warszawy generała Juliusza Rómmla została powołana Służba Zwycięstwu Polski. Dowódcą tej konspiracyjnej organizacji został generał Michał Tokarzewski-Karaszewicz.
„Dane mi przez Naczelnego Wodza w porozumieniu z rządem pełnomocnictwo dowodzenia w wojnie z najazdem na obszarze całego Państwa przekazuję gen. bryg. Michałowi Tadeuszowi Tokarzewskiemu – Karaszewiczowi z zadaniem prowadzenia dalszej walki o utrzymanie niepodległości i całości granic”.
Najważniejszym celem organizacji była walka o wyzwolenie Polski. Dla jego realizacji planowano odtworzenie armii polskiej i powołanie tymczasowych ośrodków władzy.
Dowódca główny SZP powołał Główną Radę Polityczną. Rada była porozumieniem przedwojennych polskich partii politycznych zjednoczonych wobec potrzeby walki o niepodległość. Stała się ona reprezentacją polityczną kraju przy konspiracyjnych strukturach. Pierwsze posiedzenie Rady odbyło 10 października.
Już 5 listopada ukazał się pierwszy numer pisma dowództwa Okręgu Warszawa-Miasto Służby Zwycięstwu Polsce – Biuletynu Informacyjnego. Pismo to było wydawane przez cały okres okupacji niemieckiej, także jako organ Związku Walki Zbrojnej, a następnie Armii Krajowej. Ostatni numer ukazał się w Krakowie 19 stycznia 1945 roku.
Służba Zwycięstwu Polski została rozwiązana z dniem 13 listopada 1939 roku rozkazem Naczelnego Wodza generała Władysława Sikorskiego. Zastąpił ją Związek Walki Zbrojnej (ZWZ), który przejął także struktury SZP.
