wtorek,
Dzień Walki i Męczeństwa Wsi Polskiej
„W hołdzie mieszkańcom polskich wsi za ich patriotyczną postawę w czasie II wojny światowej – za pomoc udzielaną uciekinierom, osobom ukrywającym się przed prześladowaniami i wysiedlanym, walkę w oddziałach partyzanckich, za żywienie mieszkańców miast i żołnierzy podziemnego państwa polskiego oraz z szacunkiem dla ogromu ofiar poniesionych przez mieszkańców wsi – rozstrzeliwanych, wyrzucanych z domostw, pozbawianych dobytku, wywożonych do sowieckich łagrów i niemieckich obozów koncentracyjnych oraz na przymusowe roboty…”
–– ustawa z dnia 29 września 2017 roku.
12 lipca obchodzimy Dzień Walki i Męczeństwa Wsi Polskiej. Święto zostało ustanowione przez Sejm Rzeczypospolitej Polskiej we wrześniu 2017 roku. Symboliczna data nawiązuje do pacyfikacji świętokrzyskiej wsi Michniów. W dniach 12-13 lipca 1943 roku mieszkańcy tej miejscowości zostali w okrutny sposób wymordowani, a ich domostwa spalone.
„Wieś polska mimo grożących represji i prześladowań wykazywała się patriotyczną postawą przez cały okres wojny. Jej mieszkańcy wchodzili w skład wielu ugrupowań konspiracyjnych. Wieś żywiła mieszkańców miast i oddziały partyzanckie, udzieliła schronienia Polakom wysiedlonym ze swoich siedzib przez okupanta, przechowywała ukrywających się Żydów”
–– uzasadnienie ustawy.
Okupanci niemieccy i ich kolaboranci w latach 1939–1945 spacyfikowali ponad 800 wsi. Krwawo w historii polskiej wsi zapisała się tzw. Rzeź Wołyńska – nacjonaliści ukraińscy z UON i UPA w bestialski sposób wymordowali kilkadziesiąt tysięcy Polaków. Brutalność i liczba ofiar pacyfikacji w Polsce często przewyższała znane na świecie miejsca kaźni w Lidicach i Oradour-sur-Glane.
„Dla ocalenia od zapomnienia i upamiętnienia zasług polskiej wsi w walce z okupantami, jej patriotycznej postawy i okrutnych cierpień w czasie II wojny światowej powinien zostać ustanowiony Dzień Walki i Męczeństwa Polskiej Wsi”
–– uzasadnienie ustawy.
