Przejdź do treści

Centrum Kształcenia Zawodowego i Ustawicznego w Mrągowie

Bitwa u ujścia La Platy

poniedziałek,

Bitwa u ujścia La Platy

13 grudnia 1939 roku brytyjskie okręty stoczyły bitwę morską z niemieckim „pancernikiem kieszonkowym” „Admiral Graf Spee”. „Pancernikami kieszonkowymi” nazywane były duże ciężkie krążowniki, który były wyjątkowo silnie uzbrojone.

Pod koniec sierpnia 1939 roku niemiecki okręt „Admiral Graf Spee” wypłynął w tajemnicy z portu i popłynął na wody południowego Atlantyku. Po wybuchu drugiej wojny światowej początkowo nie prowadził działań zaczepnych, prawdopodobnie niemieckie dowództwo liczyło jeszcze na ugodę z Brytyjczykami. Pod koniec września „Admiral Graf Spee” rozpoczął polowanie na angielskie statki handlowe na obszarze południowego Atlantyku. Na krótko wpłynął także na Ocean Indyjski. Zatopił łącznie dziewięć statków handlowych, co mocno rozdrażniło Brytyjczyków.

Na poszukiwanie hitlerowskich korsarzy wyruszył zespół okrętów dowodzony przez komandora Henry’ego Harwooda nazwany jako „Force G”. W jego składzie znalazły się dwa ciężkie krążowniki HMS „Exeter” i HMS „Cumberland” oraz dwa lekkie krążowniki. Żaden z okrętów zespołu „Force G” w pojedynkę nie dorównywał pod względem siły ognia niemieckiemu przeciwnikowi. Dodatkowo HMS „Cumberland” uległ awarii i udał się do portu na naprawę. Ostatnią ofiarą niemieckiego „kieszonkowego pancernika” był statek handlowy „Streonshalh” zatopiony 7 grudnia 1939 roku u wybrzeży Ameryki Południowej. Po analizie wszystkich znanych ruchów przeciwnika komandor Harwood doszedł do wniosku, że wkrótce „Admiral Graf Spee” pojawi się w okolicach ujścia La Platy.

13 grudnia wczesnym ranem doszło do spotkania zespołu „Force G” z przeciwnikiem. „Admiral Graf Spee” miał większy zasięg dział i to on pierwszy otworzył ogień. Brytyjskie okręty rozdzieliły się i podchodziły do wrogiej jednostki z kilku stron. Niemcy swój ogień skoncentrowali na największym przeciwniku, krążowniku HMS „Exeter”. Brytyjski okręt został poważnie uszkodzony, jednak nadal prowadził ostrzał z dwóch ostatnich ocalałych dział. Ostatecznie ze sporym przechyłem zagrożony zatonięciem wycofał się z pola walki. Celną salwę otrzymał też jeden z lekkich krążowników, w efekcie stracił on cztery działa. Uszkodzeń doznał także „Admiral Graf Spee”, lecz nadal był zdolny do prowadzenia walki. Mimo to jego dowódca postanowił udać się do neutralnego urugwajskiego portu w Montevideo.

Za niemieckim okrętem podążyły brytyjskie lekkie krążowniki. Według prawa międzynarodowego pobyt w neutralnym porcie mógł trwać jedynie do 72 godzin. Brytyjczycy chcieli w ten rejon ściągnąć większe siły, jedna k na miejsce zdołał dopłynąć jedynie ciężki krążownik HMS „Cumberland” z Falklandów. Na szybką pomoc nie mogli liczyć Niemcy, rozkazy z Berlina nie pozwalały na dopuszczenie do internowania w Urugwaju. Ich dowódca kapitan Langsdorff był przekonany o oczekujących na niego przeważających sił nieprzyjaciela i zdecydował się zatopić okręt. 17 grudnia po wyjściu w morze niemiecka załoga opuściła pokład i zdetonowała ładunki wybuchowe. „Admiral Graf Spee” poszedł na dno. Wydarzenie to obserwowało tysiące ludzi zgromadzonych na nabrzeżach. Trzy dni później niemiecki dowódca okrętu popełnił samobójstwo.

„Pancernik Admiral Graf Spee nie uzyskał od rządu urugwajskiego zgody na pozostanie w porcie do czasu usunięcia szkód. Führer i najwyżsi dowódcy Wehrmachtu wydali w tej sytuacji dowódcy okrętu rozkaz wysadzenia i zniszczenia okrętu poza wodami terytorialnymi. Rozkaz został wykonany 17 grudnia około godziny 20”

–– komunikaty Oberkommando der Wehrmacht, 18 grudnia 1939.

Artykuł: Teoria emocji kolorów

Teoria emocji kolorów

Artykuł: DRAM Speculative Leadoff

DRAM Speculative Leadoff

Artykuł: Burst Mode DMA

Burst Mode DMA

Artykuł: Tryby DMA

Tryby DMA

Artykuł: DMA w kontekście historycznym

DMA w kontekście historycznym

Nasze technikum

Technik informatyk

Szkoły dla dorosłych

Nasza szkoła

Pełna oferta edukacyjna

Oferta szkoły