niedziela,
Bitwa pod Siemiatyczami
6 lutego 1863 roku rozpoczęła się bitwa pod Siemiatyczami – największa bitwa powstania styczniowego.
Na początku lutego w Siemiatyczach spotkały się powstańcze oddziały Romana Rogińskiego oraz pułkowników Walentego Lewandowskiego i Władysława Cichorskiego. W zgrupowaniu liczącym cztery tysiące ludzi znalazły się prawie wszystkie siły powstańcze Podlasia. Wśród nich najwięcej było kosynierów. Dowództwo całości polskich sił objął naczelnik wojskowy Podlasia − Walenty Lewandowski.
6 lutego koło południa polski patrol zauważył nadciągające od strony Ciechanowca rosyjskie wojska pod dowództwem generała Maniukina. Powstańcy postanowili podjąć walkę na terenie miasta i zajęli pozycje obronne. Pierwsi carscy żołnierze dotarli do Siemiatycz około godziny 15:30. Pół godziny później Moskale rozpoczęli ostrzał artyleryjski. Przeprowadzone wieczorem ataki rosyjskiej piechoty zostały odparte. W kontrataku kosynierzy zdobyli dwa działa.
Następnego dnia rosyjski atak nastąpił około godziny 9:00. Tym razem oddziały generała Maniukina przeprowadziły dokładne rozpoznanie i ich uderzenia były precyzyjnie zaplanowane. Rosjanie byli znacznie lepiej uzbrojeni i wyszkoleni. Sytuację Polaków utrudniały wybuchające w mieście pożary, płonące drewniane budynki utrudniały przemieszczanie żołnierzy. Po zaciętych walkach Polacy musieli się wycofać. Część powstańców broniących pałacu oraz zgromadzeni tam ranni spłonęła żywcem. W mieście ocalały cztery budynki.
