środa,
Bitwa pod Puławami
Zakończona sukcesem Polaków czterogodzinna bitwa pod Puławami rozegrała się 2 marca 1831 roku w czasie powstania listopadowego.
Na początku marca na głównej arenie zmagań powstańców z Moskalami panował zastój. Po rozegranej 25 lutego 1931 roku bitwie o Olszynkę Grochowską pochód carskich wojsk na Warszawę został zatrzymany, jednak Polacy nie prowadzili większych operacji wojennych. Generał Dwernicki chciał ruszyć na Wołyń, aby także tam wzniecić powstanie. W tym celu Polacy musieli sforsować Wisłę i przebić się przez oddziały wroga. W nocy z 1 na 2 listopada część oddziałów z korpusu Dwernickiego przeszła przez skutą lodem Wisłą.
Jako pierwsze powstańcze jednostki pod Puławami znalazły się batalion strzelców pod dowództwem Juliusza Małachowskiego oraz oddział piechoty dowodzony przez porucznika Adama Plewakę i podporucznika Apolinarego Nykę. Były one wielokrotnie atakowane przez Rosjan, którzy chcieli zablokować możliwość przeprawy całości sił polskich. Zmagania zakończyły się pełnym sukcesem powstańców. Przez cały dzień Wisłę pokonywały kolejne jednostki Polaków. Wieczorem cały korpus Dwernickiego znalazł się w Puławach. Adama Plewakę, Apolinarego Nykę oraz Juliusza Małachowskiego odznaczono złotymi medalami Virtuti Militari oznaczonymi kolejnymi numerami 24, 25 i 26.
Kolejne walki rozegrały się następnego dnia pod Kurowem i Markuszowem.
