sobota,
Bitwa pod Parachońskiem
1 października 1920 roku polscy żołnierze zdobyli Parachońsk.
W 1920 roku po bitwie warszawskiej nastąpił zwrot w wojnie polsko-bolszewickiej. Armia Czerwona została odrzucenia na wschód, jednak walka jeszcze się nie zakończyła. Pod koniec sierpnia 1920 roku Front Zachodni Michaiła Tuchaczewskiego rozpoczął uzupełnianie swoich wojsk i przygotowania do kolejnej ofensywy. Plany bolszewików pokrzyżował zaczepny manewr wojsk polskich i zwycięstwo w bitwie nad Niemnem.
Oddziały Tuchaczewskiego poszły w rozsypkę, a polscy żołnierze ruszyli w pościg. Front rozciągał się od Niemna po Prypeć. 49. Pułk Piechoty pod dowództwem majora Baltazara Cezarego Niepokojczyckiego oraz 72. Pułk Piechoty majora Witolda Warthy pod koniec września zdobyły Pińsk i ruszyły za wycofującym się przeciwnikiem w kierunku na Parachońsk - Łuniniec.
30 września polska czołówka natknęła się na bolszewickie oddziały, zacięte walki toczyły się cały dzień. Po nadciągnięciu głównych sił Polaków, 1 października sforsowali oni rzeką Jasiołdę. Błyskawiczne uderzenie polskich żołnierzy na Parachońsk zakończyło się całkowitym sukcesem.
