poniedziałek,
Bitwa pod Cycowem
Cyców to wieś położona około 50 kilometrów na wschód od Lublina. W 1920 roku miała tu miejsce bitwa, która była epizodem Bitwy Warszawskiej.
W czasie przygotowań do kontrofensywy znad Wieprza zadaniem IV Brygady Jazdy była osłona koncentracji 4 Armii generała Leonarda Skierskiego. W ramach tych działań oddziały brygady kontrolowały drogę Włodawa–Lublin.
Rosyjska grupa bojowa Dotola zmierzała w kierunku Lublina. 15 sierpnia około 6 kilometrów od Cycowa bolszewickie oddziały natknęły się na polskich żołnierzy. Wywiązał się całodzienny bój. Następnego dnia o 7:00 rano opór Polaków został przełamany.
Około południa na teren walk przybyły dwa pułki polskich ułanów. Dowódca 3 Pułku Ułanów, major Cyprian Bystram, zorientował się, że nieprzyjaciel jest dwukrotnie liczniejszy i postanowił uderzyć w dwóch miejscach. Dokładna synchronizacja dwóch grup uderzeniowych miała dać szansę na powodzenie. Punktualnie o 16:30 uderzyły oddziały 3 pułku. Polacy ponieśli duże straty, oficerowie nie dali rady zatrzymać swoich ludzi na stanowiskach, żołnierze rzucili się do ucieczki.
Goniec wysłany z rozkazem do 7 pułku zabłądził i spóźnił się o 40 minut. Major Zygmunt Piasecki natychmiast zarządził szarżę. Kiedy dowódca 3 pułku wydawał rozkazy o wycofaniu nadeszła wiadomość, że 7 pułk rozbił nieprzyjaciela i bolszewicy uciekają w panice. Sowiecka brygada bojowa Dotola przestała istnieć.