poniedziałek,
Armia Polska na Wschodzie
Na podstawie rozkazu Naczelnego Wodza Polskich Sił Zbrojnych generała broni Władysława Sikorskiego z 12 września 1942 roku została utworzona Armia Polska na Wschodzie. Formacja powstała z połączenia Wojska Polskiego na Środkowym Wschodzie i Polskich Sił Zbrojnych w ZSRR. Dowódcą został generał dywizji Władysław Anders. Na początku grudnia 1942 roku armia liczyła ponad 60 tysięcy żołnierzy.
Formacja Wojsko Polskie na Środkowym Wschodzie powstała rok wcześniej. Skupiała ona polskie oddziały stacjonujące na terenie Bliskiego Wschodu.
Polskie Siły Zbrojne w ZSRR powstały w sierpniu 1942 roku po zawarciu układu Sikorski-Majski. Umożliwił on tzw. amnestię dla obywateli polskich więzionych na terenie Rosji Sowieckiej w więzieniach śledczych, obozach NKWD i łagrach. Dowódcą został generał Władysław Anders, zwolniony kilka dni wcześniej z więzienia na Łubiance. Zgoda na formowanie polskich jednostek wynikała z fatalnej dla wojsk Stalina sytuacji na froncie. Po jej częściowej poprawie strona sowiecka zaczęła się wycofywać z wcześniejszych porozumień. Armia Andersa została ewakuowana z Krasnowodska przez Morze Kaspijskie do Pahlavi w Iranie.
