piątek,
Aleksander Zejdler
Dziś mija rocznica urodzin strzelca pokładowego, żołnierza 211. Eskadry Bombowej we wrześniu 1939 roku, podoficera Polskich Sił Powietrznych w Wielkiej Brytanii.
Aleksander Zejdler urodził się 25 lutego 1907 roku w Płocku. Miał czworo rodzeństwa. W ostatniej klasie szkoły powszechnej po śmierci ojca musiał przerwać naukę i zająć się pracą zarobkową. W 1925 roku został powołany do wojska. Służył w 1. Pułku Lotniczym. Odbył kurs dla strzelców pokładowych w Lotniczej Szkole Bombardowania i Strzelania w Grudziądzu. Został zawodowym żołnierzem. Latał jako strzelec na samolotach Breguet XIX, Farman F-68 Goliath, Fokker F.VII, Potez XXV, PZL-23 „Karaś”.
Podczas kampanii wrześniowej 211. Eskadra Bombowa, w której służył, wyposażona w samoloty PZL-37 „Łoś” atakowała niemieckie kolumny pancerne. 4 września 1939 roku załoga Aleksandra Zejdlera w okolicach Rychłowic samotnie zaatakowała niemieckie pojazdy. Na skutek ostrzału obrony przeciwlotniczej bombowiec został uszkodzony. W drodze powrotnej do bazy napotkał trzy wrogie myśliwce. Podczas nierównej walki Aleksander Zejdler zestrzelił jednego Messerschmitta Bf-109D. Dwaj pozostali przeciwnicy odlecieli. Płonący „Łoś” awaryjnie wylądował na okolicznym polu. Okazało się, że w czasie walki zginęło dwóch członków załogi, przeżyli tylko pilot i ranny w nogi Aleksander Zejdler. Trzy dni później zameldowali się na Okęciu.
Dopiero 17 września 1939 roku Aleksander Zejdler dołączył do ewakuowanej na wschód swojej eskadry. Tego dnia do Polski wtargnęli Sowieci. Zgodnie z rozkazami 211. Eskadra Bombowa odleciała do Bukaresztu. 16 grudnia dotarł do Anglii. W związku z ranami odniesionymi w trakcie kampanii wrześniowej komisja lekarska nie zakwalifikowała go do lotów. Początkowo szkolił polski personel naziemny w Eastchurch. Później trafił do Centrum Wyszkolenia Ziemnego zlokalizowanego w Blackpool. Od 1943 roku służył w 304. Dywizjonie Bombowym Ziemi Śląskiej im. Ks. Józefa Poniatowskiego. Jesienią 1944 roku przeniesiono go do Polskiej Szkoły Pilotażu Początkowego w Hucknall. Służbę zakończył w stopniu chorążego.
Po zakończeniu wojny zdecydował się na powrót do Polski. Zamieszkał w rodzinnym Płocku. Zmarł 5 grudnia 1977 roku w Płocku.
