niedziela, 2024-02-11

Bash: Słowa zarezerwowane

W bashu, jak i w innych językach skryptowych, istnieje szereg słów, które są zarezerwowane do specjalnych zastosowań. Są to tzw. słowa kluczowe i wbudowane polecenia. Stanowią one fundament, na którym budowane są skrypty, pozwalają na kontrolę przepływu wykonania, zarządzanie danymi, interakcję z użytkownikiem i systemem operacyjnym, a także wiele innych operacji. Znajomość tych elementów jest kluczowa dla efektywnego pisania skryptów w powłoce bash.

Jak wyświetlić zarezerwowane słowa?

W powłoce bash możesz wyświetlić listę słów kluczowych za pomocą wbudowanego polecenia compgen. Aby wyświetlić słowa kluczowe, użyj następującego polecenia w terminalu:

compgen -k

Ta sama komenda wywołana z innym przełącznikiem może posłużyć do otrzymania listy wbudowanych poleceń:

compgen -b

Słowa kluczowe i polecenia bash

Pamiętaj, że lista może się nieznacznie różnić w zależności od wersji bash, której używasz.

• if, then, else, elif, fi – używane do tworzenia warunków. if rozpoczyna warunek, then wskazuje, co zrobić, jeśli warunek jest spełniony, else i elif (else if) dla dodatkowych warunków, a fi kończy blok warunkowy.
• for, do, done – służą do tworzenia pętli. for definiuje zmienną iteracyjną i zestaw wartości, do rozpoczyna blok kodu do wykonania w każdej iteracji, a done kończy pętlę.
• while, until, do, done – używane do tworzenia pętli, które wykonują się, dopóki (lub do momentu, gdy) spełniony jest dany warunek. while wykonuje się, gdy warunek jest prawdziwy, until wykonuje się, gdy warunek jest fałszywy.
• case, esac – używane do tworzenia instrukcji wyboru, która wykonuje różne akcje w zależności od wartości zmiennej. case rozpoczyna instrukcję, a esac (case odwrócone) ją kończy.
• in – słowo kluczowe in jest używane w konstrukcjach case i pętlach for. W instrukcji case in wprowadza listę wzorców do sprawdzenia. W pętli for in wprowadza listę elementów do iteracji.
• function – służy do definiowania funkcji. Funkcje w bashu to bloki kodu, które można wielokrotnie wywoływać w skrypcie.
• echo – używane do wyświetlania tekstu lub wartości zmiennej.
• exit – kończy bieżący skrypt lub sesję powłoki z opcjonalnym zwróceniem określonego statusu wyjścia.
• read – czyta wejście od użytkownika lub z pliku.
• select – umożliwia tworzenie menu wyboru w skryptach.
• break, continue – break kończy wykonanie najbliższej pętli, continue przechodzi do następnej iteracji najbliższej pętli.
• export – używane do ustawiania zmiennych środowiskowych lub oznaczania funkcji do eksportowania do środowiska podrzędnego.
• unset – usuwa zmienne lub funkcje.
• trap – pozwala na przechwycenie sygnałów i wyznaczenie komend, które mają być wykonane, gdy skrypt otrzyma określony sygnał. Jest to przydatne do sprzątania lub zakończenia zadań, gdy skrypt jest przerywany.
• set – ustawia opcje powłoki i pozycje parametrów lub wyświetla nazwy i wartości wszystkich zmiennych powłoki.
• unset – usuwa zmienne lub definicje funkcji.
• source (często używane jako .) – wykonuje skrypt w bieżącym kontekście powłoki, co oznacza, że wszystkie zmienne i funkcje zdefiniowane w skrypcie stają się dostępne w bieżącej powłoce.
• declare lub typeset – używane do deklarowania zmiennych i ich atrybutów (np. integer, readonly, array).
• local – używane w funkcjach do deklarowania lokalnych zmiennych, które są widoczne tylko wewnątrz funkcji, w której zostały zadeklarowane.
• readonly – oznacza zmienną lub funkcję jako tylko do odczytu, co oznacza, że jej wartość nie może być zmieniona.
• return – kończy wykonanie funkcji i opcjonalnie zwraca wartość do miejsca wywołania.
• eval – wykonuje argumenty jako komendę powłoki, co pozwala na dynamiczne tworzenie i wykonanie komend.
• alias – tworzy alias, czyli skrót dla dłuższej komendy, ułatwiając jej wywołanie.
• unalias – usuwa wcześniej zdefiniowany alias.
• shift – przesuwa pozycyjne parametry w dół, $1 jest odrzucany, $2 staje się $1, $3 staje się $2 itd.
• coproc – słowo kluczowe coproc jest używane do tworzenia współbieżnych procesów. Pozwala to na uruchomienie procesu w tle, z którym można komunikować się za pośrednictwem standardowego wejścia/wyjścia. To zaawansowana funkcja używana w skomplikowanych skryptach Bash.
• ( ) – nawiasy okrągłe ( ) tworzą podpowłokę. Komendy wewnątrz nawiasów są wykonywane w nowym procesie powłoki, co oznacza, że wszelkie zmiany zmiennych lub środowiska nie są widoczne poza nawiasami.
• test lub [ ] – używane do oceny warunków. [ jest synonimem test i wymaga zakończenia ].
• [[ ]] – podwójne nawiasy kwadratowe [[ ]] są używane do rozszerzonej wersji testowania warunków. Oferują większą elastyczność i bezpieczeństwo niż pojedyncze nawiasy kwadratowe [ ] i są preferowaną metodą testowania w nowoczesnych skryptach Bash.
• ! – wykrzyknik ! jest operatorem negacji. Może być użyty do odwrócenia wyniku testu lub warunku. Na przykład, if ! command; then ... wykona blok kodu, jeśli command zakończy się niepowodzeniem.
• time – słowo kluczowe time służy do mierzenia czasu trwania wykonania danego polecenia lub skryptu. Po wykonaniu polecenia time wyświetla czas użytkownika, systemu i rzeczywisty czas, który upłynął od rozpoczęcia do zakończenia polecenia.