poniedziałek,
Standard ISO 9660
Na początku lat osiemdziesiątych ubiegłego wieku popularność zyskały płyty kompaktowe. Choć pierwotnie technologia ta powstała z myślą o nagrywaniu i przechowywaniu dźwięku, to szybko dostrzeżono ich potencjał w dziedzinie przechowywania innych danych. Początkowo nie było standardu określającego system plików na płytach CD-ROM i stosowano niejednolite rozwiązania producentów.
Problemy z niekompatybilnością różnych rozwiązań jasno wskazywały na potrzebę opracowania ogólnie przyjętego standardu. Jesienią 1985 roku przedstawiciele producentów spotkali się w hotelu „High Sierra Hotel and Casino” w Nevadzie w celu opracowania założeń dotyczących rozwiązania problemu. Od miejsca spotkania grupa ta została nazwana „High Sierra Group”. W pracach brali udział pracownicy takich firm jak Apple Computer, AT&T, Digital Equipment Corporation, Hitachi, LaserData, Microware, Microsoft, 3M, Philips, Reference Technology Inc., Sony Corporation, TMS Inc., VideoTools, Xebec i Yelick.
Raport ze spotkania nazwany jako „The High Sierra Group Proposal” trafił do stowarzyszenia Ecma International. W grudniu 1986 roku wydano normę ECMA-119. Na jej podstawie Międzynarodowa Organizacja Normalizacyjna (ISO) opracowała standard ISO 9660 „Volume and File Structure of CD-ROM for Information Interchange” ogłoszony w 1988 roku. Jest on używany również na nośnikach DVD. ISO 9660 znany jest także pod nazwami CDFS (Compact Disc File System — system plików CD) lub ISOFS (system plików ISO). Standard zdefiniował hierarchiczny system plików zapisywany na nośnikach optycznych i pozwolił na dostęp do danych niezależnie od używanego systemu operacyjnego.
Podczas tworzenia standardu ISO 9660 brano pod uwagę ówczesne uwarunkowania, stąd ma on pewne ograniczenia. Struktura katalogów w systemie plików ISO 9660 podobnie jak w innych systemach zorganizowana jest hierarchicznie, przy czym istnieje limit na maksymalną głębokość katalogów (osiem) oraz na maksymalną długość ścieżki (255). Nazwa pliku (łącznie z rozszerzeniem) nie może przekraczać 30 znaków. Ograniczeń jest znacznie więcej. Aby je częściowo zniwelować, powstało kilka rozszerzeń standardu ISO 9660, np. Rock Ridge (uprawnienia typu UNIX i dłuższe nazwy plików), Joliet (nazwy plików o długości do 64 znaków), El Torito (uruchamianie komputera z płyty CD-ROM).
