poniedziałek,
Narodowy Dzień Pamięci Ofiar Niemieckich Nazistowskich Obozów Koncentracyjnych i Obozów Zagłady
14 czerwca przypada Narodowy Dzień Pamięci Ofiar Niemieckich Nazistowskich Obozów Koncentracyjnych i Obozów Zagłady. Święto ustanowił w 2006 roku Sejm Rzeczypospolitej Polskiej, jego data nie jest przypadkowa – 14 czerwca 1940 roku do obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau przybył pierwszy masowy transport więźniów. Pierwotnie przyjęto nazwę „Narodowy Dzień Pamięci Ofiar Nazistowskich Obozów Koncentracyjnych”, w 2016 roku z inicjatywy senator Lidii Staroń uległa ona zmianie na obecną. Święto ma upamiętniać wszystkich ludzi, którzy stracili życie w niemieckich obozach koncentracyjnych i obozach zagłady.
Konzentrationslager Auschwitz działał w latach 1940–1945 w Oświęcimiu. Obóz założono wiosną 1940 roku na bazie istniejącego od jesieni 1939 roku przejściowego obozu jenieckiego dozorowanego przez Wehrmacht. Po przekazaniu obiektu dla SS do obozu skierowano grupę niemieckich kryminalistów z KL Sachsenhausen, którzy mieli zostać więźniami funkcyjnymi. Później do KL Auschwitz trafiło kilkudziesięciu polskich więźniów, którzy zostali zatrudnieni przy budowie obozowego ogrodzenia. 14 czerwca 1940 roku z Tarnowa do KL Auschwitz przybył transport 728 mężczyzn, w większości więźniów politycznych narodowości polskiej.
Po rozbudowie w skład kompleksu KL Auschwitz wchodziły Auschwitz I (Oświęcim), Auschwitz II – Birkenau (Brzezinka) oraz Auschwitz III Monowitz (Monowice). Zamordowano tam co najmniej 1,3 miliona osób, głównie Żydów. W 2020 roku Państwowe Muzeum Auschwitz-Birkenau w Oświęcimiu opublikowało informację, że wojnę przeżyło 325 więźniów z pierwszego masowego transportu do Auschwitz.
