poniedziałek,
Pierwsze wydanie programu GNU zip
Prawdopodobnie o tym nie wiesz, ale twoja przeglądarka przed chwilą skorzystała z kompresji GZIP. Program GNU zip zadebiutował 31 października 1992 roku. Nie należy mylić go z Zipem, programy są niezgodne.
Bezstratna kompresja danych jest wszystkim dobrze znana, ale dla porządku przypomnimy: chodzi o przetworzenie informacji do postaci zawierającej zmniejszoną liczbę bitów w sposób umożliwiający powrót do stanu początkowego. Zmniejszanie ilości bitów przesyłanych przez sieć to zjawisko bardzo pożądane, wszystko dzieje się szybciej. Każda nowoczesna przeglądarka obsługuje kompresję GZIP, w przypadku plików tekstowych (np. stron internetowych) oszczędności mogą wynosić nawet ponad 80%. Jeśli chodzi o multimedia (grafika, muzyka, video), to „internetowe” formaty takich plików przewidują kompresję we własnym zakresie i zyski z dodatkowego „pakowania” będą nieznaczne.
Kompresja GZIP została wybrana do przesyłania stron internetowych z kilku powodów. Nie jest to forma zastrzeżony i nie wymaga ponoszenia dodatkowych opłat. Jest stosunkowo szybka i efektywna. Twórcy GNU zip udostępniają nieodpłatnie biblioteki programistyczne.
GNU zip nie powstał specjalnie dla Internetu, jest to program ogólnego przeznaczenia tworzony w ramach projektu GNU i stosowany w takich systemach jak Unix, Linux itp. Miał być zamiennikiem dla programu compress. Gzip stosuje algorytm deflate – kombinację algorytmu LZ77 i kodowania Huffmana. Algorytm deflate powstał po opatentowaniu LZW i innych algorytmów kompresji. Format kompresji danych zlib, algorytm deflate oraz format plików gzip są standardami opisanymi w dokumentach RFC 1950, RFC 1951 i RFC 1952. Z tych standardów korzystali m.in. autorzy formatu PNG. Aby łatwiej i szybciej można było tworzyć oprogramowanie wykorzystujące kompresję, autorzy gzip udostępnili bibliotekę zlib.
