piątek,
Francis Gabreski
Francis Stanley „Gabby” Gabreski (Franciszek Gabryszewski) urodził się 28 stycznia 1919 roku w Oil City w stanie Pensylwania. Jego rodzice przyjechali do Stanów Zjednoczonych z Polski. Od 1938 roku studiował na wydziale lekarskim Notre Dame University. W czasie wakacji po skończonym z trudem pierwszym roku odbył naukę pilotażu. Kiedy uczelnię odwiedzili oficerowie werbunkowi Army Air Corps, wypełnił formularz zgłoszeniowy, jednak był bardzo zaskoczony po otrzymaniu zaproszenia na kurs pilotów wojskowych.
W 1940 trafił do Szkoły Pilotów Parks Air College. 14 marca 1941 roku otrzymał promocję i przydział do jednostki myśliwskiej w bazie Wheeler Field na wyspie Oʻahu na Hawajach. Był świadkiem japońskiego ataku na Pearl Harbor i jednym z pilotów, którzy zdołali wystartować, by podjąć walkę. W stopniu kapitana został skierowany do Waszyngtonu, a następnie na własną prośbę do Wielkiej Brytanii. Na przełomie 1942 i 1943 roku służył z polskimi pilotami w Dywizjonie 315. Później został pilotem 61 Dywizjonu Myśliwskiego, Latał na samolotach z serii Republic P-47 Thunderbolt.
Jeszcze przed inwazją na Normandię zestrzelił 27 nieprzyjacielskich samolotów. 5 lipca 1944 roku zestrzelił 28. wrogą maszynę, co było rekordem w amerykańskim lotnictwie w Europie. Otrzymał wtedy prestiżowy tytuł America's Greatest Living Ace (Największy z żyjących asów). W nagrodę miał powrócić do Stanów Zjednoczonych. W czasie ostatniego lotu w Europie podczas atakowania z lotu koszącego celów naziemnych w Niemczech uszkodził samolot i został zmuszony do awaryjnego lądowania. Do końca wojny przebywał w niewoli niemieckiej.
W latach 1951-1952 walczył w wojnie koreańskiej, gdzie zestrzelił kolejnych sześć wrogich samolotów. Po powrocie do USA, jako doświadczony pilot, zajmował ważne i odpowiedzialne funkcje w amerykańskim lotnictwie wojskowym. W 1967 przeszedł w stan spoczynku. Francis Gabreski zmarł 31 stycznia 2002 roku.
