niedziela,
Kamil de Pourbaix
W bitwie pod Mokrą rozegranej pierwszego dnia kampanii wrześniowej uczestniczyło trzech synów wołyńskiego ziemianina.
Życiorys
Kamil de Pourbaix urodził się 27 października 1873 roku w Binche, w Belgii. Wywodził się z bardzo bogatej belgijskiej rodziny. Jego przodek René de Pourbaix brał udział w wyprawie Napoleona na Rosję. Dziadek Kamil de Ravaux był współwłaścicielem kopalni. Ojciec August de Pourbaix pracował jako dyrektor banku w Binche, jednak po kupnie majątku Horodec na Wołyniu zamieszkał w tych stronach i zajął się administrowaniem majątkiem. Po kilkunastu latach rodzinną posiadłość przejął jego syn Kamil.
Kamil de Pourbaix oprócz wzorowego prowadzenia gospodarstwa udzielał się w działalności politycznej i społecznej, m.in. w samorządzie ziemiańskim i jako członek zarządu Towarzystwa Rolnego i Syndykatu w Łucku. Bogaty ziemianin prawie dziesięć lat był okręgowym sędzią przysięgłym. W 1910 roku został mężem hrabianki Marii Miączyńskiej herbu Suchekomnaty. Podczas pierwszej wojny światowej za pomoc polskim legionistom został zesłany na Syberię. W 1918 roku wrócił do Polski i otrzymał polskie obywatelstwo. W 1929 roku za swoją działalność otrzymał Order Odrodzenia Polski „Polonia Restituta”. W uznaniu jego zasług na rzecz Kościoła w 1933 roku Papież Pius XI nadał mu tytuł szambelana papieskiego.
W 1939 roku po wybuchu wojny rodzina de Pourbaix w obawie przed Sowietami opuściła Wołyń i zamieszkała w Warszawie. W ich mieszkaniu prowadzono działalność konspiracyjną. Ostatnie chwile życia Kamil de Pourbaix spędził w Szczawnicy blisko Nowego Targu. Jego córka Zofia prowadziła tam wraz z matką punkt przerzutowy Armii Krajowej prowadzący na Węgry. Zmarł 14 listopada 1944 roku.
Dzieci
Kamil de Pourbaix czuł się za Polakiem, a swoje dzieci wychował zgodnie z dewizą „Bóg, Honor, Ojczyzna”. Wspierała go w tym jego żona. Państwo de Pourbaix mieli dziesięcioro dzieci. Praktycznie wszystkie z nich czynnie uczestniczyły w walce z niemieckim najeźdźcą podczas drugiej wojny światowej, pięcioro otrzymało odznaczenia. Dwoje z nich zapłaciło najwyższą cenę.
- Kamil Kazimierz Józef de Pourbaix – porucznik Wojska Polskiego, poległ w bitwie pod Mokrą, kawaler Virtuti Militari;
- Zdzisław de Pourbaix – uczestnik kampanii wrześniowej, walczył w bitwie pod Mokrą, żołnierz Armii Krajowej, rozstrzelany przez Niemców w 1943 roku, kawaler Virtuti Militari;
- Kazimierz de Pourbaix – porucznik Wojska Polskiego, walczył w bitwie pod Mokrą, powstaniec warszawski, kawaler Virtuti Militari;
- Franciszek de Pourbaix – uczestnik kampanii wrześniowej, powstaniec warszawski;
- Antoni de Pourbaix – powstaniec warszawski;
- Zofia de Pourbaix – łączniczka Armii Krajowej;
- Ryszard de Pourbaix – powstaniec warszawski;
- Stanisław de Pourbaix – żołnierz Armii Krajowej;
- Marian de Pourbaix – uczestnik szkoły podchorążych (1944);
- Anna Maria de Pourbaix po mężu Zakrzewska – żona Jana Zakrzewskiego zamordowanego przez NKWD w Charkowie.
