środa,
Polscy nauczyciele: Lucjan Tatomir
Lucjan Tatomir żył w latach 1836-1901. Był nauczycielem we Lwowie. Polscy nauczyciele podczas zaborów stanęli przed szeregiem nowych zadań. Ważnym warunkiem dalszego trwania narodu było kultywowanie narodowej kultury i tradycji. Szczególnie ważne stało się przekazywanie wiedzy z historii Polski. Często u uczniów pochodzących z najbardziej biednych i zacofanych rodzin tylko w szkole można było kształtować uczucia patriotyczne i przywiązanie do własnego narodu. Z drugiej strony, umacnianie polskości nie leżało w interesie zaborców i najaktywniejsi nauczyciele często spotykali się z represjami.
Lucjan Tatomir przede wszystkim zapamiętany został jako autor polskich podręczników do historii i geografii. „Skarbniczka dziejów i rzeczy polskich” składała się z trzech części:
- „Geografja Polski” (1863);
- „Geografja Galicji” (1864);
- „Dzieje Polski” (tom 1., 1866; cz. 1 tomu 2. 1872 i 1879).
- Ostatnia pozycja to jeden z najlepszych podręczników historii Polski w tamtych czasach.
Inne podręczniki jego autorstwa to:
- „Geografja ogólna i statystyczna dawnej Polski” (1868);
- „O królu Kazimierzu Wielkim” (1868);
- „Przegląd najnowszych podróży i odkryć geograficznych” (1869);
- „Obrazki geograficzne” (1877);
- „Ferje alpejskie. Wspomnienia miejsc i ludzi” (1882);
- „Obrazek z dziejów apostolstwa niemieckiego u Słowian nadłabskich w X wieku” (1883);
- „Ślady króla Jana III w kraju naszym” (1883);
- „Jan Kochanowski z Czarnolasu” (1883);
- „Król i marszałek, trzy chwile z życia Jana Sobieskiego” (1883).
- W podręcznikach do geografii często odwoływał się do faktów z historii Polski.
