czwartek,
Witold Pic
Urodził się 13 stycznia 1918 roku w Poznaniu. W walkach obronnych Polski w 1939 roku służył w 5 Lwowskim Pułku Artylerii Lekkiej 5 Dywizji Piechoty. Od 14 do 20 września walczył w obronie Lwowa. 21 września przekroczył granicę polsko-węgierską. Po dotarciu do Francji szkolił żołnierzy w Centrum Wyszkolenia Artylerii w Camp de Coëtquidan. Od lipca 1940 roku przebywał w Wielkiej Brytanii. Zgłosił się do służby w kraju.
W nocy z 20 na 21 lutego 1943 roku w ramach operacji „File” dokonano zrzutu czterech cichociemnych. Z samolotu nad Polską skakali: porucznik Walery Krokay, porucznik Ryszard Nuszkiewicz, podporucznik Witold Pic oraz porucznik Ludwik Witkowski. Lądowanie nastąpiło na terenie placówki odbiorczej „Słoń” w pobliżu wsi Kotlice około 40 kilometrów od Kielc. Po wylądowaniu w Polce dostał przydział do Kedywu Obszaru Zachodniego Armii Krajowej. Był tam członkiem zespołu majora Jana Mielczarskiego „Sana”. Brał udział w wielu akcjach bojowych.
22 marca 1944 roku pododdział, którym dowodził, otrzymał zadanie ewakuacji broni z majątku Pułapina. We wsi Kaski polscy żołnierze natknęli się na oddział niemiecko-własowski. Wywiązała się walka. Podporucznik Pic został raniony w walce. Podczas odwrotu był ponownie kilkakrotnie ranny. Aby nie wpaść w ręce wroga, zastrzelił się. Pośmiertnie został odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari.
