poniedziałek,
Tadeusz Śmigielski
Tadeusz Śmigielski urodził się 3 stycznia 1920 roku w Warszawie. Był uczniem Średniej Szkoły Technicznej w Brześciu. W 1933 roku zdał egzamin dojrzałości i rozpoczął służbę wojskową. Szkolił się w Szkole Podchorążych Rezerwy Saperów w Modlinie, a następnie odbył praktykę na stanowisku dowódcy drużyny 5. batalionu saperów w Brześciu nad Bugiem. Po przejściu do cywila krótko pracował na kolei. W 1937 roku został zawodowym żołnierzem, służył w 1. Batalionie Mostów Kolejowych w Krakowie jako dowódca plutonu łączności. W 1939 roku otrzymał awans do stopnia podporucznika.
Podczas kampanii wrześniowej służył w Ośrodku Zapasowym Mostów Kolejowych nr 1. 19 września razem ze swoją jednostką przeszedł na Węgry i został internowany. Po ucieczce, na początku 1940 roku zameldował się we Francji. Został skierowany do Oficerskiego Ośrodka Wyszkolenia Saperów w Thouars, a następnie do Centrum Wyszkolenia Saperów w Versailles. W czerwcu wrócił do Thouars, gdzie został ranny podczas niemieckiego bombardowania. Po upadku Francji został ewakuowany do Wielkiej Brytanii.
Początkowo przebywał w szpitalu w Liverpoolu. Później otrzymał przydział do Zgrupowania Saperów przy 7. Brygadzie Kadrowej Strzelców. Wkrótce został przeniesiony do 4. Brygady Kadrowej Strzelców przekształconej następnie w 1. Samodzielną Brygadę Spadochronową. Zgłosił się do służby w kraju. Odbył szkolenie w polskiej szkole wywiadu działającej pod kamuflażem Oficerskiego Kursu Doskonalenia Administracji Wojskowej. 13 stycznia 1942 roku został zaprzysiężony.
W nocy z 27 na 28 marca 1942 roku w ramach operacji lotniczej „Boot” został przerzucony do okupowanej Polski. Razem z nim w kraju znaleźli się porucznik Zbigniew Bąkiewicz „Zabawka”, podporucznik Lech Łada „Żagiew”, podporucznik Rafał Niedzielski „Mocny”, porucznik Jan Rostek „Dan” oraz kurier Delegatury Rządu na Kraj podporucznik Leszek Janicki „Maciej”. Skoczków odebrała placówka odbiorcza „Trawa” koło wsi Przyrów w odległości trzydziestu kilometrów od Częstochowy.
Po standardowej aklimatyzacji w Warszawie otrzymał przydział do Referatu „Wschód” Wydziału Wywiadu Ofensywnego Oddziału II Informacyjno-Wywiadowczego Sztabu Komendy Głównej Armii Krajowej. Objął stanowisko instruktora referatu i oficera do zadań specjalnych. Prowadził działania wywiadowcze na terenach wschodnich.
Latem 1943 roku został przeniesiony do Obszaru Lwowskiego AK. 22 czerwca aresztowało go lwowskie gestapo. Jesienią przewieziono go do niemieckiego obozu koncentracyjnego KL Auschwitz. Wkrótce trafił do KL Buchenwald, a następnie do KL Mittelbau-Dora i do KL Bergen-Belsen. 15 kwietnia 1945 roku został uwolniony przez Brytyjczyków. W październiku 1945 roku zameldował się w Londynie. Jego dalsze losy nie są znane.
