środa,
Stanisław Ossowski
Stanisław Ossowski urodził się 17 sierpnia 1912 w Łęgu na Pomorzu Gdańskim. Ukończył Państwowym Seminarium Nauczycielskie w Kościerzynie. W 1932 roku zdał egzamin dojrzałości. W ramach służby wojskowej odbył kurs Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty. Podczas kampanii wrześniowej służył jako podporucznik w szeregach 86 Pułku Piechoty w składzie Armii „Prusy”. Dowodził plutonem podczas walk o Grodna. 23 września przeszedł na Litwę i został internowany. Po wkroczeniu Sowietów na Litwę wywieziono go do przymusowej pracy w głąb ZSRR.
Po zawarciu układu Sikorski-Majski wstąpił do Armii Andersa i otrzymał przydział do 15. Pułku Piechoty 5. Wileńskiej Dywizji Piechoty. Po ewakuacji polskich oddziałów na Bliski Wschód został przeniesiony do 4. Brygady Strzelców. W 1943 roku otrzymał awans do stopnia porucznika. Zgłosił się do służby w kraju i przeszedł szkolenie w zakresie dywersji. 14 lutego 1944 roku złożył przysięgę na rotę Armii Krajowej.
Nocą z 30 na 31 lipca 1944 roku w ramach operacji lotniczej „Jacek 1” został przerzucony do okupowanej Polski. Skakał ze spadochronem na placówkę odbiorczą Solnica w rejonie Grodziska Mazowieckiego. Razem z nim lądowali podpułkownik Jacek Bętkowski „Topór 2”, kapitan Franciszek Malik „Piorun 2”, porucznik Julian Piotrowski „Rewera 2”, kapitan Zbigniew Specylak „Tur 2” oraz podporucznik Władysław Śmietanko „Cypr”. Następnego dnia, kilka godzin przed wybuchem powstania cichociemni dotarli do Warszawy.
Nie zdążył otrzymać przydziału. Wybuch walk zastał go w Śródmieściu. Początkowo walczył na odcinku taktycznym „Topór”, później bronił odcinka „Bogumił”. Na początku września objął dowództwo kompanii szturmowej. Został ranny podczas walk o budynek Ambasady Chińskiej. W połowie września trafił do batalionu „Ostoja”, w którym służył jako zastępca dowódcy. 2 października 1944 roku otrzymał awans do stopnia kapitana.
Po kapitulacji Warszawy dostał się do niewoli. Przebywał w obozach jenieckich na terenie Niemiec. Po uwolnieniu zameldował się w Londynie. Po demobilizacji postanowił pozostać na emigracji. Zmarł 13 marca 1987 roku w Birmingham.
