środa,
Rudolf Dziadosz
Rudolf Dziadosz urodził się 23 lutego 1910 roku we Lwowie. Był uczniem II Państwowego Gimnazjum w Przemyślu. W 1930 roku zdał maturę i wstąpił do Szkoły Podchorążych Rezerwy Artylerii we Włodzimierzu Wołyńskim. Po odbyciu służby wojskowej podjął pracę jako urzędnik.
Podczas kampanii wrześniowej służył jako zastępca dowódcy plutonu działek przeciwpancernych 5. Pułku Strzelców Podhalańskich 22. Dywizji Piechoty Górskiej wchodzącej w skład Armii „Kraków”. 12 września został ranny w walce pod Jaślanami. Na początku 1940 roku wyruszył w drogę do Francji. Po dotarciu na miejsce trafił do 4. Dywizji Piechoty. Po ewakuacji do Wielkiej Brytanii służył w oddziałach artylerii. Zgłosił się do służby w Kraju i odbył przeszkolenie w zakresie dywersji.
W nocy z 19 na 20 maja 1944 roku w ramach operacji lotniczej „Weller 18” został przerzucony do okupowanej Polski. Zrzut odebrali żołnierze Armii Krajowej z placówki odbiorczej nr 2. Góra Puławska - „Jaśmin 302” w okolicach miejscowości Opatkowice. Skakało sześciu skoczków spadochronowych, porucznik Rudolf Dziadosz „Zasaniec”, kapitan Ludwik Fortuna „Siła”, starszy sierżant Aleksander Lewandowski „Wiechlina”, kapitan Jan Serafin „Czerchawa”, podporucznik Zdzisław Winiarski „Przemytnik” oraz kurier Delegatury Rządu na Kraj Franciszek Klima „Witoski”. Na skutek nierozwinięcia się spadochronu śmiercią spadochroniarza zginął kapitan Jan Serafin.
Po aklimatyzacji otrzymał przydział do Okręgu Kraków Armii Krajowej. Był oficerem wyszkolenia w Inspektoracie Miechów, a następnie w oddziale partyzanckim „Skrzetuski”. Ostatnim jego przydziałem było stanowisko oficera wyszkolenia dywizji w 106 Dywizji Piechoty AK. 7 października 1944 roku podczas rozbrajani miny w lasach sancygniowskich zginął śmiercią sapera.
