poniedziałek,
Przemysław Nakoniecznikoff-Klukowski
Dziś mija rocznica urodzin pułkownika piechoty Wojska Polskiego, oficera Armii Krajowej, cichociemnego, ostatniego komendanta Okręgu Kraków AK, kawalera Orderu Wojennego Virtuti Militari.
Przemysław Nakoniecznikoff-Klukowski urodził się 13 czerwca 1896 roku w Tbilisi. W 1909 roku za udział w strajku szkolnym został wydalony z gimnazjum. W 1913 roku ukończył średnią szkołę handlową. Był członkiem konspiracyjnego Związku Strzeleckiego. Po wybuchu pierwszej wojny światowej został wcielony do armii rosyjskiej. Ukończył szkołę oficerską, jako podporucznik walczył na froncie kaukaskim i perskim. W listopadzie 1917 roku wstąpił do Polskiej Oddzielnej Brygady na Kaukazie. Po rozbrojeniu jednostki przez Niemców działał w Polskiej Organizacji Wojskowej.
W listopadzie 1918 roku ochotniczo wstąpił do Wojska Polskiego. Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej. W walkach stracił prawe oko. W okresie międzywojennym był zawodowym oficerem. Służył w kilku jednostkach piechoty. W 1933 roku uzyskał stopień podpułkownika. W trakcie kampanii wrześniowej dowodził 163. Pułkiem Piechoty 36 Rezerwowej Dywizji Piechoty w ramach Armii „Prusy”. Na początku października 1939 roku został zatrzymany przez Sowietów, jednak zdołał zbiec.
Przez Węgry przedostał się na Bliski Wschód. Dołączył do Polskich Sił Zbrojnych. Służył w Samodzielnej Brygadzie Strzelców Karpackich. Latem 1943 roku został dowódcą 2 Brygady Strzelców Karpackich. Pod koniec tego roku zgłosił się do służby w kraju. Przeszedł przeszkolenie we Włoszech. 29 marca 1944 roku złożył przysięgę na rotę Armii Krajowej. W nocy z 21 na 22 września 1944 roku w ramach operacji lotniczej „Przemek 1” został przerzucony do kraju. Razem z nim na spadochronach skakali podporucznik Marian Leśkiewicz „Wygoda”, podporucznik Zenon Sikorski „Pożar”, plutonowy Kazimierz Śliwa „Strażak”, porucznik Tadeusz Sokół „Bug 2” oraz major Aleksander Stpiczyński „Klara”. Skoczków przyjęła placówka odbiorcza „Rozmaryn” w okolicy wsi Czaryż.
W okupowanej Polsce początkowo służył w Okręgu Kielce Armii Krajowej. Brał udział w walkach z Niemcami. Pod koniec października 1944 roku objął stanowisko komendanta Okręgu Kraków AK. Po wkroczeniu Armii Czerwonej pozostał w konspiracji. Wiosną 1945 roku został aresztowany przez NKWD. Do 1955 roku przebywał w sowieckich łagrach. Po powrocie do Polski zamieszkał w Krakowie. Zmarł 17 sierpnia 1957 roku.
