środa,
Mieczysław Psykała
Mieczysław Henryk Psykała urodził się 19 stycznia 1913 roku w Częstochowie. Ukończył sześć klas gimnazjum w Ołtarzewie. Pracował jako rzeźnik. W 1930 roku został żołnierzem 29. Pułku Piechoty Strzelców Kaniowskich w Kaliszu, a następnie słuchaczem Centralnej Szkoły Podoficerów Korpusu Ochrony Pogranicza w Osowcu. Po jej ukończeniu otrzymał przydział do batalionu Korpusu Ochrony Pogranicza „Rokitno”. Latem 1939 roku jako plutonowy został przeniesiony do 2 Pułku Piechoty KOP.
Jego jednostkę przydzielono do Armii „Kraków”. Po wybuchu drugiej wojny światowej walczył w rejonie Rabki. Po rozbiciu pułku trafił do 21. Dywizji Piechoty Górskiej. 20 września przeszedł na Węgry. Po ucieczce z obozu internowania w lutym 1940 roku zameldował się we Francji, gdzie otrzymał przydział do Samodzielnej Brygady Strzelców Podhalańskich. Brał udział w kampanii norweskiej, walczył m.in. pod Narvikiem. Po ewakuacji Brygady walczył na froncie francuskim.
W czerwcu 1940 roku znalazł się w Wielkiej Brytanii. Służył kolejno w 3. Brygadzie Kadrowej Strzelców, 5. Brygadzie Kadrowej Strzelców oraz 4. Brygadzie Kadrowej Strzelców. Pod koniec 1942 roku otrzymał awans do stopnia sierżanta. Zgłosił się do służby w kraju i przeszedł szkolenie w dywersji i propagandzie. 5 listopada 1943 roku złożył przysięgę na rotę Armii Krajowej.
W nocy z 16 na 17 kwietnia 1944 roku w ramach operacji lotniczej „Weller 15” został przerzucony do okupowanej Polski. Razem z nim w kraju znaleźli się porucznik Jerzy Buyno „Gżegrzółka”, podporucznik Stanisław Harasymowicz „Lalka” oraz major Jerzy Szymański „Boga”. Skoczków przyjęła placówka odbiorcza „Obraz” kilkanaście kilometrów od Tłuszcza. Razem z cichociemnymi zrzucono także dziewięć zasobników i sześć paczek. Ochraniana przez oddział Batalionów Chłopskich operacja przebiegła sprawnie i bez zakłóceń.
Po standardowej aklimatyzacji do warunków okupacyjnych odbytej w Warszawie otrzymał przydział do Okręgu Białystok AK. Brał udział w akcjach bojowych, zajmował się także odbiorem zrzutów. Wielokrotnie jeździł jako kurier między Białymstokiem, Wileńszczyzną i Warszawą. Jesienią 1944 roku został aresztowany przez NKWD. Wywieziono go w głąb ZSRR, do sowieckich łagrów. Był jednym z przywódców strajku głodowego w Kamionce. W 1947 roku wrócił do Polski. Pracował jako robotnik, w 1977 roku przeszedł na rentę. Zmarł 23 lutego 1984 roku w Częstochowie.
