piątek,
Józef Zabielski
Rotmistrz Józef Zabielski był członkiem pierwszej zrzuconej w Polsce ekipy cichociemnych. Dziś mija rocznica jego urodzin.
Przyszedł na świat 21 października 1902 roku w majątku Powicie pod Mariampolem. Uczył się w Państwowym Gimnazjum im. Marii Konopnickiej w Ostrogu. W czasach szkolnych działał w Polskiej Organizacji Wojskowej oraz harcerstwie. Latem 1920 roku ochotniczo wstąpił do wojska. W szeregach 50. Pułku Piechoty Strzelców Kresowych walczył z bolszewikami. W 1921 roku wziął udział w III Powstaniu Śląskim.
W latach dwudziestych ubiegłego wieku zawodowo służył w wojsku. Ukończył Oficerską Szkołę Kawalerii w Grudziądzu. Dowodził plutonem w 7. Pułku Ułanów Lubelskich. W 1930 roku przeszedł do Policji Państwowej. W 1935 roku został adiutantem Komendanta Głównego Policji Państwowej generała brygady Kordiana Zamorskiego. Równolegle studiował na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego. Podczas kampanii wrześniowej nadal służył w policji.
18 września przeszedł do Rumunii. Zdołał przedostać się do Francji. Dołączył do polskich oddziałów i otrzymał przydział do 10. Brygady Kawalerii Pancernej na stanowisko dowódcy plutonu w 24. Pułku Ułanów. Odbył kurs broni pancernej w Centrum Wyszkolenia Broni Pancernej w Serignon. Walczył w kampanii francuskiej. Po ewakuacji do Wielkiej Brytanii ponownie trafił do 24. Pułku Ułanów, jednak wkrótce zgłosił się do służby w kraju.
Po przejściu szkolenia zakwalifikowano go do pierwszej ekipy cichociemnym. W nocy z 15 na 16 lutego 1941 roku został przerzucony do okupowanej Polski. Pierwszy zrzut cichociemnych nosił kryptonim „Adolphus”. Tej nocy ze spadochronem skakali rotmistrz Józef Zabielski „Żbik”, major Stanisław Krzymowski „Kostka” oraz kurier do Delegatury Rządu na Kraj bombardier Czesław Raczkowski „Włodek”. Zrzut miał nastąpić w okolicach Włoszczowej, jednak na skutek pomyłki w nawigacji skoczkowie wylądowali pod Dębowcem na północny wschód od Cieszyna — na terenach włączonych do Rzeszy.
Józef Zabielski podczas lądowania odniósł kontuzję, jednak zdołał się przedostać do Nowego Targu, gdzie doszedł do siebie. Został kierownikiem referatu lotnictwa Wydziału Lotnictwa Oddziału III Operacyjnego Okręgu Radom-Kielce Armii Krajowej. Po aresztowaniu jego rodziny odwołano go z funkcji. W 1942 roku jako emisariusz trafił z powrotem do Wielkiej Brytanii. Był instruktorem na kursach cichociemnych. Do końca życia mieszkał w Wielkiej Brytanii. Zmarł 31 maja 1981 roku w Londynie.
