poniedziałek,
Bronisław Rachwał
Dziś mija rocznica urodzin kapitana Wojska Polskiego i Armii Krajowej, uczestnika powstania warszawskiego, cichociemnego.
Bronisław Rachwał urodził się 10 października 1907 roku w Wilkołazie na Lubelszczyźnie. Był uczniem gimnazjum w Kraśniku. W 1929 roku zdał egzamin dojrzałości i rozpoczął służbę wojskową w Szkole Podchorążych Rezerwy Kawalerii w Grudziądzu. Zdecydował się zostać zawodowym żołnierzem. W 1932 roku uzyskał stopień podporucznika i otrzymał przydział do 27 Pułku Ułanów im. Króla Stefana Batorego w Nieświeżu. W latach 1936-1937 odbył kurs broni pancernych w Modlinie. Później służył w modlińskim Centrum Wyszkolenia Broni Pancernych.
Podczas kampanii wrześniowej był w 36. dywizjonie pancernym 5. batalionu zapasowego. 20 września przeszedł na Węgry, a następnie przez Jugosławię i Włochy przedostał się do Francji. Początkowo był dowódcą kompanii motorowej 1. Pułku Specjalnego, a następnie zastępcą dowódcy kompanii w 10. Brygadzie Kawalerii Pancernej. Po upadku Francji został ewakuowany do Wielkiej Brytanii, gdzie służył w jednostkach pancernych. W 1941 roku ukończył kurs Wyższej Szkoły Wojennej. Rok później został przeniesiony na stanowisko referenta Wydziału Organizacyjno–Szkoleniowego Sztabu Naczelnego Wodza w Londynie.
Zgłosił się do służby w kraju i przeszedł odpowiednie przeszkolenie. W nocy z 16 na 17 września 1943 roku w ramach operacji lotniczej „Neon 1” został przerzucony do okupowanej Polski. Zrzut odebrała placówka „Garnek” kilka kilometrów od Wyszkowa. Razem z nim skakali podporucznik Hieronim Dekutowski „Zapora” oraz kurier podporucznik Kazimierz Smolak „Nurek”.
Po standardowej aklimatyzacji otrzymał przydział na stanowisko referenta Działu Broni Pancernych Wydziału Broni Szybkich Oddziału III Komendy Głównej Armii Krajowej. Podczas powstania warszawskiego był oficerem operacyjnym Komendy Obwodu Śródmieście. Brał udział w walkach. Poległ 2 września 1944 roku zasypany gruzem w piwnicy domu na rogu ulic Jasnej i Kredytowej po wybuchu pocisku artyleryjskiego. Pośmiertnie został odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari.
