czwartek,
Władysław Drelicharz
Dziś przypada rocznica urodzin kapitana Wojska Polskiego, uczestnika kampanii wrześniowej i walk w Afryce, bohatera spod Monte Cassino, kawalera Orderu Virtuti Militari.
Władysław Drelicharz urodził się 16 września 1913 roku w Tuchowie niedaleko Tarnowa. Jako gimnazjalista wstąpił do Związku Strzeleckiego. Po pomyślnie zdanym egzaminie dojrzałości został słuchaczem Szkoły Podchorążych Piechoty w Ostrowie-Komorowie. W 1936 roku uzyskał stopień podporucznika i otrzymał przydział do 51. Pułku Piechoty Strzelców Kresowych w Brzeżanach.
Podczas kampanii wrześniowej służył w szeregach macierzystej jednostki, która znalazła się w składzie Armii Prusy. W wojnie obronnej straty osobowe 51. Pułku Piechoty sięgnęły 70%, po jego rozbiciu w bitwie pod Iłżą, podporucznik Drelicharz w niewielkiej grupie żołnierzy przedostał się na prawy brzeg Wisły. Po wkroczeniu Armii Czerwonej wrócił do Brzeżan, które wkrótce znalazły się pod sowiecką okupacją. Jako przedwojenny oficer został zatrzymany przez NKWD, jednak udało mu się zbiec.
Pod koniec 1939 roku przeszedł na Węgry. Wiosną 1940 roku zgłosił się w punkcie zbornym Samodzielnej Brygady Strzelców Karpackich w Bejrucie. Jako oficer tej jednostki walczył w obronie Tobruku i bitwie pod Gazalą. Dwukrotnie był raniony. Po sformowaniu 2. Korpusu Polskiego już jako kapitan objął dowództwo szwadronu 4. Pułku Pancernego „Skorpion”. Na czele tego oddziału walczył w bitwie o Monte Cassino. Za zasługi bojowe w bojach w rejonie włoskiego klasztoru otrzymał Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari.
Kolejną bitwą kapitana Drelicharza były walki pod Ankoną. Później uczestniczył w starciach o Cesano i Vicinato. 10 listopada jego szwadron został przydzielony do 3. Dywizji Strzelców Karpackich, wspierał jej żołnierzy w natarciu na Fattoria i Monte Fortino w Apeninach Emiliańskich. 21 listopada 1944 roku Władysław Drelicharz poległ podczas walk na zboczach górskich na południe od Faenzy po trafieniu jego czołgu z rakietowego granatnika przeciwpancernego Panzerschrek, razem z dowódcą zginęła cała załoga. Pośmiertnie otrzymał awans do stopnia majora.
