wtorek,
Duńska wyprawa Stefana Czarnieckiego
14 grudnia 1658 roku polska jazda pod komendą Stefana Czarnieckiego przepłynęła cieśninę Als.
W czasie VI wojny polsko-szwedzkiej w latach 1655–1660 miało miejsce wiele zwrotów akcji. Po początkowych wielkich sukcesach armii szwedzkiej Polacy stopniowo odzyskali inicjatywę. W 1657 roku Szwedów zaatakowała Dania i większość oddziałów szwedzkich została wycofana z naszego kraju. W 1658 roku Rzeczpospolita podpisała traktat obronny z Danią. Polacy zobowiązali się wysłać swoje oddziały na pomoc obleganemu sojusznikowi.
Dowódcą wyprawy do Danii był hetman Stefan Czarniecki, mistrz wojny kawaleryjskiej. Pod jego wodzą znalazło się około pięciu tysięcy żołnierzy. Polacy planowali prowadzić wyłącznie działania zaczepne, stąd oddziały Czarnieckiego składały się jedynie z jazdy konnej. Byli to doświadczeni żołnierze, weterani licznych wojen prowadzonych przez Rzeczpospolitą.
Pierwszym celem Czarnieckiego była zajęta przez Szwedów wyspa Als. Aby się tam dostać, należało pokonać cieśninę. 14 grudnia 1658 roku Polacy pokonali lodowatą wodę i uderzyli na zaskoczonych Szwedów. Do dziś historycy spierają się co do sposobu przeprawy. Najprawdopodobniej żołnierze przepłynęli na barkach, przy których wpław płynęły konie. Być może część oddziałów lekkiej jazdy pokonała wodę po mieliznach.
Wyspa Als została opanowana do 21 grudnia. Czarniecki wrócił na Jutlandię i uderzył na dawną rezydencję królów duńskich, Koldyngę, którą zdobył 25 grudnia.
