środa,
Wacław Król
Wacław Szczepan Król urodził się 25 grudnia 1915 roku we wsi Krakówka koło Sandomierza. Ukończył Państwowe Gimnazjum Męskiego w Sandomierzu. W 1934 roku zdał maturę i odbył szkolenie szybowcowe. Wstąpił do Szkoły Podchorążych Piechoty w Różanie. W 1935 roku rozpoczął naukę Szkoły Podchorążych Lotnictwa w Dęblinie. Po jej ukończeniu służył jako myśliwski w jednostkach lotniczych w Krakowie.
W dniu wybuchu drugiej wojny światowej wspólnie z drugim pilotem Pawłem Kowalą zestrzelił samolot obserwacyjny Henschel Hs 126. 3 września podczas walki powietrznej jego samolot został ostrzelany przez strzelców pokładowych niemieckich bombowców. Wyskoczył na spadochronie z płonącej maszyny. 5 września wspólnie z pilotem Piotrem Zaniewskim zestrzelił Dorniera Do 17. 17 września jego jednostka przekroczyła granicę rumuńską. Piloci zostali internowani. Wacław Król po ucieczce przedostał się do Francji.
Odbył szkolenie myśliwskie na samolotach francuskich w Szkole Lotniczej w Montpellier. W czasie kampanii francuskiej służył w Kluczu Frontowym Nr 6 „Go” w Groupe de Chasse II/7. Zestrzelił na pewno dwa niemieckie bombowce, a kolejny prawdopodobnie. Po upadku Francji okrężną drogą przez Afrykę dotarł do Wielkiej Brytanii.
W bitwie o Anglię uczestniczył jako pilot 302. Dywizjonu Myśliwskiego „Poznańskiego”. Latem 1942 roku przeszedł do 316. Dywizjonu Myśliwskiego „Warszawskiego”. Ochotniczo zgłosił się do Polskiego Zespołu Myśliwskiego zwanego później „Cyrkiem Skalskiego”. Jako pilot tej formacji zestrzelił nad Afryką trzy nieprzyjacielskie myśliwce. Po powrocie z Afryki został dowódcą Dywizjonu 302. Jesienią 1944 roku objął stanowisko komendanta Polskiej Szkoły Myśliwskiej w Rednal. Wiosną 1945 roku dowodził 3 Polskiego Skrzydła Myśliwskiego.
Podczas drugiej wojny światowej wykonał 286 lotów bojowych, zestrzelił na pewno dziewięć wrogich samolotów oraz kolejne trzy prawdopodobnie. Dodatkowo uszkodził cztery wrogie maszyny. Po wojnie wrócił do Polski. Pracował jako dyżurny ruchu w Polskich Liniach Lotniczych LOT. Pod koniec lat czterdziestych z powodów politycznych został zwolniony w pracy. Po odwilży politycznej w 1956 roku służył w Ludowym Wojsku Polskim. W 1971 roku przeszedł na emeryturę. Napisał wiele książek o tematyce związanej z drugą wojną światową i lotnictwem. Zmarł 15 czerwca 1991 roku w Warszawie.
