środa,
Stanisław Pietruski
Stanisław Pietruski urodził się 6 lipca 1893 roku w Gródku Jagiellońskim niedaleko Lwowa. Uczył się w Prywatnym Gimnazjum im. Adama Mickiewicza we Lwowie, w 1911 roku zdał egzamin dojrzałości i rozpoczął studia na Uniwersytecie Lwowskim. Po wybuchu pierwszej wojny światowej dołączył do oddziałów formowanych w Krakowie przez Józefa Piłsudskiego. Znalazł się w składzie pierwszej kompanii kadrowej, która na początku sierpnia 1914 roku wyruszyła z Krakowa na ziemie zaboru rosyjskiego. Później służył w 1. Pułku Ułanów Legionów Polskich.
Po kryzysie przysięgowym został wcielony do armii Austro-Węgier i skierowany na front włoski. Ukończył kurs obserwatorów lotniczych. Po zakończeniu wojny wrócił w rodzinne strony i 17 listopada 1918 roku wstąpił do polskiego lotnictwa. Służył w 2. Eskadrze Bojowej. 24 lutego 1919 roku brał udział w walce powietrznej z ukraińskim myśliwcem Nieuport, po której poważnie uszkodzony nieprzyjacielski samolot musiał awaryjnie lądować. Zwycięstwo to jest nieoficjalnie uznawane za pierwsze zwycięstwo powietrzne w historii polskiego lotnictwa. Latem 1919 roku odbył kurs pilotażu i zaczął latać jako pilot. Wraz z macierzystą eskadrą brał udział w walkach z bolszewikami. Po zakończeniu walk o granice Rzeczypospolitej w stopniu kapitana przeszedł do rezerwy.
W 1939 roku został zmobilizowany i przydzielony do 4. Bazy Lotniczej. Podczas kampanii wrześniowej nie latał bojowo. Po ewakuacji Wielkiej Brytanii służył w Polskich Siłach Powietrznych, służył w 308. Dywizjonie Myśliwskim „Krakowskim”. Po zakończeniu wojny wrócił do Polski i zamieszkał w Jeleniej Górze. Zmarł 2 lutego 1971 roku we Wrocławiu.
